Προς Αντώνη Σαμαρά ανοιχτή επιστολή

Παρότι πιστεύω πως μας ήρθατε στον Πολιτισμό από καραμπόλα, καλώς ορίσατε! Εξάλλου, έτσι συμβαίνει συνήθως, αν πάρουμε τους προκατόχους σας έναν έναν. Με ύστατο τον αγαπητό Michel, ο οποίος είχε δηλώσει κατά την παραλαβή του από τον Βουλγαράκη πως «πρόλαβε να τα κάνει όλα εκείνος και δεν άφησε τίποτα γι' αυτόν». Ισως έτσι εξηγείται τώρα η απραξία του ιδίου αλλά και η «πολυπραγμοσύνη» του Μπομπ (Σφουγγαράκη). Εν ολίγοις, έρχεσθε σε έναν πολύπαθο χώρο, τον οποίο οι επικεφαλής του εισπράττουν σαν ευκαιρία για κοσμικές φωτογραφήσεις σε πρεμιέρες ή εγκαίνια. Από την άλλη, η έλλειψη οράματος -εκτός από την έλλειψη χρημάτων- είναι ψηλαφητή. Περίμενα, που λέτε, από μία κεντροδεξιά κυβέρνηση να επιμείνει στην προβολή της εγχώριας παράδοσης. Αντ' αυτών βρήκα σπασμωδικές κομματικές σπέκουλες και μεγαλοστομίες άνευ αντικρίσματος. Θυμάστε την Ακαδημία Τέχνης, την Ανώτατη Σχολή Θεάτρου, το Ελληνικό Κονσερβατουάρ Μουσικής - πονεμένες ιστορίες. Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης; Σέρνεται από υπόγειο σε υπόγειο. Η Εθνική Πινακοθήκη, πάλι, χωρίς νέα πρόσωπα και φρέσκες ιδέες παρακμάζει. Ερώτηση: Είναι σωστό η θητεία των διευθυντών μουσείων να ανανεώνεται απευθείας από τον υπουργό και να μην προκηρύσσεται ανά πενταετία η θέση; Δηλαδή, γιατί να μην ισχύει και στα μουσεία το καθεστώς των πανεπιστημιακών εκλογών; Κι ενώ ο κ. Λιάπης νομοθέτησε τα ανωτέρω απαράδεκτα, ξέχασε, έως αυτή τη στιγμή, να προκηρύξει τις διαδικασίες συμμετοχής μας στην Biennale Βενετίας που θα γίνει σε πέντε μήνες! Πρόκειται για την ίδια εκδήλωση στην οποία πρόπερσι είχα προτείνει το μεγαλύτερο καλλιτέχνη της ελληνικής διασποράς, τον Λουκά Σαμαρά, αλλά η επι-ντροπή του κ. Σφουγγαράκη επέλεξε αντ' αυτού. Γουλιμήν. Επίσης, αγαπητέ υπουργέ, τη γενικότερη κοινωνική κρίση βιώνουν το Εθνικό Θέατρο και η Λυρική Σκηνή. Ενώ η πολύπαθη ΚΟΑ δεν έχει χώρο για πρόβες. Οι καλλιτέχνες-επιχειρηματίες του εαυτού τους αντιμετωπίζουν το ΥΠΠΟ σαν τράπεζα πολιτιστικού χρήματος. Επιδοτούμενη δηλαδή Τέχνη στην οποία οργανώνει έκθεση-εκδήλωση κ.λπ. μόνο όποιος διαθέτει χορηγό. Αφησα για το τέλος την Αρχαιολογική Υπηρεσία, που χρειάζεται εκ βάθρων ανανέωση και το πρόγραμμα ανασκαφών που χρήζει γενναίας ενίσχυσης. Οσο για το νέο Μουσείο Ακροπόλεως, δεν χρειάζεται παράτες εγκαινίων αλλά αποτελεί από μόνο του παγκόσμιο γεγονός που δίνει στη χώρα ένα διαβατήριο για να μπει η Αθήνα στο παγκόσμιο δρομολόγιο Τέχνης. Τόλμη χρειάζεται. Εφόσον ο πολιτισμός ακμάζει και με τα ελάχιστα πράγματα. Και πυροδοτείται από γνώση και ευαισθησία.