Το πόδι του Ραμσή

Καμία επανάσταση δεν γίνεται σωστά 

όσο την κάνουν άντρες μόνο.

Στο πόδι του τεράστιου αγάλματος του Ραμσή, 

στον δεύτερο καταρράκτη του Αμπού Σιμπέλ 

εφτά μισθοφόροι απ´ τα παράλια της Ιωνίας 

τ´ όνομά τους χάραξαν στα ελληνικά.

Από τη Μίλητο ως τα σύνορα της Νουβίας

τα χρήματα τους έφεραν και ο πόλεμος

που άλλοι επανάσταση τον έλεγαν

για να μην τον πουν συμφέρον.

Τα ήξερε ο Ηρόδοτος αυτά σαν έγραφε

πως στη Ναύκρατιν οι ταξιδιώτες έβρισκαν

τις πιο πρόθυμες εταίρες  μήπως ξεχάσουν

τις περιπλανήσεις, τις μάχες ή τον θάνατο,

που άλλοι από συμφέρον έλεγαν επανάσταση.

Στη Ναύκρατιν έφτασε κι ο Κάρασος

απ´ τη Λέσβο, αδελφός της Σαπφούς,

μ´ ένα πλοίο γεμάτο κρασί και μια καρδιά 

από έρωτα ξέχειλη για την Ροδώπη,

την εταίρα με το τριανταφυλλένιο πρόσωπο. 

Δεν πέρασε καιρός πολύς κι ο Κάρασος 

τα έχασε όλα, και το εμπόρευμα και το κορίτσι,

γι' αυτό κι έγινε μισθοφόρος σε μακρινά βασίλεια.

Έτσι πάντα συμβαίνει· περιπλανιούνται οι άντρες 

ανικανοποίητοι, στην πέτρα ένα όνομα χαράζοντας,

ενώ οι γυναίκες μια στρωμνή φτιάχνουν, 

ένα σπίτι, μια φωτιά και περιμένουν.

Βομβίδια και κροτίδες

Θόδωρος Πάντος, Κατασκευή αρείας γυναικός, 1976

• Ο θεός Ασκληπιός να μας λυπηθεί!
• Δηλαδή τώρα ο Άδωνις θα πουλάει τις συνταγές του Ιπποκράτη και τα βιβλία του Γαληνού με το συμπάθιο; 
• Δεν μας έφταναν όλα αυτά, δεν θα βλέπουμε πια και τον Χατζησωκράτη από τηλοψίας να διδάσκει υπομονή και εγκαρτέρηση. 
• Α ρε Θόδωρε, εσύ την πλήρωσες τη νύφη που κάνατε μάγκα τον τζάμπα μάγκα Βαγγέλα. Ε όχι και ποιον Βαγγέλα! Αυτόν που εξαφάνισε τη λίστα Λαγκάρντ. 
• Τι τα θέλετε: Ο αρχαίος Φοίνιξ αναγεννάται από τη τέφρα του και το ΠΑΣΟΚ από το λίπος του. Η πασοκαρία είναι, τελικά, ανίκητη.
• Όλο Βαρουφάκης και Βαρουφάκης, δείξετε ρε παιδιά και λίγο Κούγια.
•  Οι οικονομολόγοι είναι σαν τους μετεωρολόγους: διαπιστώνουν περισπούδαστα ότι χτες έβρεξε.
• Παιδιά κουράγιο... Έγινε η Φώφη ξανά υπουργός και θα λυθούν όλα μας τα προβλήματα. 
• Κύριε Παπαχρήστο από το ΒΗΜΑ FM, κι εμείς πασόκοι είμαστε αλλά δεν κάνουμε έτσι! 

Ο υπάλληλας (της ΕΡΤ)

Της μοίρας τα χαστούκια 
Πέφτουνε αλλεπάλληλα 
Τι τον χτυπάς βρε Σαμαρά
Τον δύστυχο υπάλληλα!


Το άσμα του Βαγγέλη 

Κορμί θανατηφόρο 
Για σε πληρώνω φόρο.
Μου 'ρίξες το χαράτσι
Λες και ήμουνα η Λάτση.

• Από το Κεδίκογλου στον Τουρκμεντζόγλου... Άφεριμ και αϊ σιχτίρ!

Νεολαϊκό άσμα

Ν' απατάς τον σύζυγόν σου
Είναι φυσιολογικόν
Αλλά και τον γκόμενόν σου
Δεν το ευρίσκω λογικόν.

• Ρε παιδιά, μήπως πρέπει για τη σωτηρία της χώρας να επιστρατευθεί και ο Forrest ΓΑΠ; Όσο να 'ναι να βάλει κι αυτός ένα χεράκι. 
• Μην τα περιμένετε όλα από τον Ρουμελιώτη, τον άνθρωπο που συνδιαμόρφωσε ως υψηλόβαθμο και ακριβοπληρωμένο στέλεχος του ΔΝΤ το μνημόνιο Α' και που τώρα το καταγγέλλει κατ' εντολήν του αφεντικού Βαγγέλη. 
• Επαναβεβαιώνοντας το διαχρονικό: ουδείς αγνωμονέστερος του ευεργετηθέντος. Επειδή αν υφίσταται ακόμα ο ίδιος πολιτικά το οφείλει αποκλειστικά στους Παπανδρέου.
• Κατά τ' άλλα, CIA και αράξαμε.
• Τον οποίο Βενιζέλο υμνεί γλοιωδώς αυτές τις μέρες κι ο βασιλιάς της κωλοτούμπας Μπίστης, ο αεικίνητος (το άθλημα λέγεται κυ-μπίστηση). 
• Αχ Φώτη! Αχ Σπύρο! Και να πει κανείς πως δεν σας είχα προειδοποίησει. Τελικά ο πολιτικός μικρομεγαλισμός είναι αυτός που στέλνει οσονούπω τη ΔΗΜΑΡ στα... δημαράκια. 
• Και την αριστερά, εν γένει σε καινούρια ομφαλοσκοπικά διλήμματα.
• Τι είχες Γιάννη... 

Αντίο Θόδωρε

Ο ζωγράφος Θόδωρος Πάντος (1932-2013) έφυγε σεμνά και αθόρυβα όπως έζησε σε σε όλο του το βίο. Τον γνώρισα όταν οργάνωσε την ομάδα ΣΥΝ στα Εξάρχεια, την δεκαετία του '70, και έκτοτε παρακολουθούσα γοητεύμενος τα ανοιχτά μαθήματα ιστορίας της τέχνης που παρέδιδε στη σχολή Βελουδάκη ,στη Φιλελλήνων. Υπό την έννοια αυτή υπήρξε δάσκαλος μου,  και τολμώ να πω, παρά τις συνεχείς διαφωνίες μας, ο πιο ουσιαστικός στο χώρο της αισθητικής. Αν και αστικής καταγωγής, ο Θόδωρος έζησε πάντοτε ως μποέμ προλετάριος. Ολιγαρκής, ασκητικός και αδιάφορος για αξιώματα ή χρήματα, είχε μορφή αριστοκράτη και ψυχή επαναστάτη. Η ζωγραφική του, κλασική και υποψιασμένη, ονειρική και παίζουσα, υπηρετούσε πάντα μια ιδέα και ασκούσε σταθερά κριτική σε ό, τι τον πρόσβαλε και ως καλλιτέχνη και ως πολίτη. Ιστορικά θα τον τοποθετούσα ανάμεσα στον σουρρεαλισμό και τον κριτικό ρεαλισμό ενώ ο ίδιος πέτυχε από νωρίς ένα πολύ προσωπικό, εύκολα αναγνωρίσιμο στυλ. Ακριβής μεταφραστής των κειμένων του Delacroix και του Signac, μαχητικός αρθρογράφος,  εμπειρικός ιστορικός ,εκδότης εικαστικών περιοδικών ήταν- ο πρώτος που απέδειξε ότι η "Συναυλία των Αγγέλων" του Γκρέκο είναι περισσότερο του υιού παρά του πατέρα- υπήρξε πρότυπο ασυμβίβαστου διανοούμενου και χαρισματικού δασκάλου. Παρά ταύτα δεν δίδαξε ποτέ στην ΑΣΚΤ. Τόσο το χειρότερο για την ΑΣΚΤ. Δεκάδες είναι σήμερα οι δρώντες καλλιτέχνες που υπήρξαν μαθητές του.Είμαι σίγουρος πως εκεί απάνω έχει ήδη αρχίσει εντατικά μαθήματα σχεδίου σε ατάλαντους πλην διάσημους επί γης και βαθύπλουτους ζωγράφους. Αχ! Θόδωρε! Επειδή αυτός ο κόσμος είναι ως το μεδούλι άδικος, πρέπει να αναζητούμε με τον πιο ασυμβίβαστο τρόπο την δικαιοσύνη. Αυτό δεν μας δίδαξες;

Μνήμη Θόδωρου Πάντου

 

Η αιώνια εφηβεία των νεκρών

Οι ζωντανοί γερνάνε μέρα με τη μέρα

κουβαλώντας τον χρόνο που τελειώνει    

κατάσαρκα σαν πληγή βαθιά.

Οι νεκροί υπάρχουν διαρκώς νέοι,

δεν φοβούνται μην γεράσουν,

οι ρυτίδες τους εξαφανίστηκαν,

η ηλικία τους μηδενίστηκε.

Μέσα στο διάφανο φως και τη σιωπή,

δεν φοβούνται τίποτε πια.

Τήνος,  26 Ιουνίου 2013

Κρήδεμνον

Κρήδεμνον*

70 ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΙ

ΣΤΟ

ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

Σεπτέμβριος – Δεκέμβριος 2013

Ομάδα εργασίας: Μαρία Ξανθάκου, Παύλος Σάμιος,

Γιώργος Καλούδης για την Συμμαχία για την Ελλάδα.

Επιμελητής: Μάνος Στεφανίδης

*Κρήδεμνον (<κάρα+ δέω)= κάλυμμα κεφαλής, πέπλο, κεφαλόδεσμος, καλύπτρα, επάλξεις (μεταφορικά), κρηδεμνόκομος (παράγωγο)

Κρήδεμνον επίσης ονομάζει ο Όμηρος το πανί που έδωσε η Ινώ ή Λευκοθέα, η κόρη της Αρμονίας και του Κάδμου, στον Οδυσσέα για να σωθεί από την οργή των κυμάτων.

Κρήδεμνον ήταν τέλος η ταινία που κρεμόταν από το ράμφος του γλάρου, την οποία άρπαξε ο πολυμήχανος ήρωας και την τύλιξε στη μέση του σαν σχεδία και σαν φυλαχτό για το θυμό του Ποσειδώνα. Άρα το κρήδεμνον είναι ένα αρχετυπικό ύφασμα, μια οθόνη σωτηρίας, το διάφανο πέρασμα από το ανθρώπινο στο θεϊκό, το ιερό ίχνος-μαγνάδι, το νήμα που συνδέει τα διεστώτα, που ενώνει το παρελθόν και το παρόν. Ως συμβολικός τίτλος της Έκθεσης, είναι το αφιέρωμα των σύγχρονων Ελλήνων δημιουργών προς τους προπάτορες, η κορδέλα που προσφέρουν όλοι μαζί στο Διαδούμενο να τη δέσει επιτέλους γύρω από το λαμπερό του μέτωπο σαν μια πράξη εγκαρτέρησης, συμφιλίωσης, συγκατάβασης αλλά και ελπίδας. Το κρήδεμνον ας λειτουργήσει σαν μια κλωστή που θα ανασύρει από φρέαρ μυστικό εκείνες τις εικόνες που σήμερα υπαρξιακά χρειαζόμαστε...

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:

Βλάσης Κανιάρης

Αγγελίδης Νίκος

Αγγελίδου Δάφνη

Αδαμάκης Γιάννης

Αλτουνιάν Γκάγκικ

Ανανίδας Κώστας

Αναστασάκος Μανώλης

Αναστασίου Μαρία

Ανδρουτσάκης Στάθης

Αντωνόπουλος Άγγελος

Αντωνόπουλος Γιάννης

Ασημακόπουλος Γιάννης

Βατανίδης Στάθης

Βενιέρη Λυδία

Βέργη Χρύσα

Γαβαλάς Στέλιος

Γεωργιάδης Σάββας

Γεωργίου Κωστής

Γιαγιάννος Απόστολος

Δαββέτας Δημοσθένης

Δεβετζής Ανδρέας

Δημητράκης Γιάννης

Δημητρακοπούλου Βένια

Δημητρακοπούλου Τάνια

Διακουμής Σταύρος

Διαμάντης Γιάννης

Ελευθεριάδη Νίκη

Ζουμπουλάκης Πέτρος

Ιόττοφ Βέντζι

Κalos&Klio

Καλογεροπούλου Σοφία

Κανά Ειρήνη

Κατσατσίδης Μπάμπης

Κούκος Δημήτρης

Κουτρούλης Γιάννης

Λεμπέσης Άλκης (Ελληνικό Ινστιτούτο Ολογραφίας)

Λόλης Ανδρέας

Μανουσάκης Μιχάλης

Μαντζαβίνος Τάσος

Μαρούδα Καλλιρρόη

Μασμουλίδης Χρυσόστομος

 Μεραμπελιώτης Μανώλης

Μεράντζας Δημήτριος

Μπελντέκος Παναγιώτης

Μπενφοράδο Δαυίδ

Οικονόμου Ελένη

Παλλαντζάς Χρήστος

Παναγιωτίδης Άγγελος

Παπαγιάννη Σύνη

Παπαγιάννης Θόδωρος

Παπαδημητρίου Άγγελος

Παπαδημητρίου Έλενα

Παπαμιχαλόπουλος Κωνσταντίνος

Παπανικολάου Κώστας

Παπατζανάκη Αντωνία

Παρχαρίδης Ηρακλής

Παυλοπούλου Ελένη

Πουλόπουλος Τάκης

Πουρσανίδης Σάββας

Ραζής Άγγελος

Ρουμελιώτη Νεκταρία

Σάμιος Παύλος 
Σανταμούρης Χρήστος 

Σκούρτης Άγγελος

Σπάρταλης Άγγελος

Σπυρόπουλος Τάκης

Στεφάνου Τάκης

Σχοινάς Παναγιώτης

Τανιμανίδης Παναγιώτης

Τζερμιάς Γιάννης

Τούντα Σοφία

Τρανός Νίκος

Χάρος Μανώλης

Χρυσικός Θοδωρής

Συμμαχία για την Ελλάδα

Βατανίδης

Βομβίδια πολιτιστικής αφασίας

Αθηναϊκό graffiti του Δανού φοιτητή μου από το Erasmus LIME

• Ωραίος ουρανός! Με σύννεφα γκρίζα ή χρυσαφιά κι έναν νοτιά βιαστικό να ζωγραφίζει εκεί ψηλά σαν τον Tiepolo.
• Κι από κάτω μυριάδες ανθρωπάκια να πηγαινοέρχονται σαν βουρλισμένα και να αγνοούν το θαύμα που συντελείται στους αιθέρες. Χωρίς διόλου να “άνω-θρώσκουν”.
• Εννοώ την ουράνια συμφωνία των γκρίζων. Ασορτί με την α-συμφωνία της γκρίζας εποχής μας.
• Δηλαδή η Ν.Δ., μετά τη Μπίλιω, απέλυσε και τον Μανώλη Κωττάκη από την ΕΡΤ, τον λυρικό βιογράφο του ασυναγώνιστου ηγέτη Κωστάκη;
• Άδικος κόσμος ! Ιδιαίτερα για τους κομματικούς παρατρεχάμενους... Όμως η Μάριον Μιχελιδάκη σταθερά στις επάλξεις της αντίστασης από τον 902! Ο οποίος είχε απολύσει με τη σειρά του τους δικούς του δημοσιογράφους... Τα ύστερα του κόσμου.
• Επίσης απολύθηκαν η Έλλη Στάη, ο Σπύρος Παπαδόπουλος, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, ο διευθυντής του Γ΄ προγράμματος που απέλυσε προ μηνών τον Χάρη Βρόντο, γνωστό μουσικοσυνθέτη αλλά και άνθρωπο που δεν μασάει τα λόγια του, ο αμφιδέξιος αριστερός Γιώργος Μπράμος που τα 'βαλε με το “Σημείο Art” του Δημήτρη Τρίκα επειδή του χάλαγε την μανέστρα με την πολλή κουλτούρα. Και ποικίλοι άλλοι ποντικοί και αρουραίοι που επί χρόνια έβγαζαν το παντεσπάνι τους πουλώντας συνδικαλιστική προστασία και πασοκική αυθεντία.
• Άδικο πράγμα η κομματική δικαιοσύνη .
• Πω, πω κόσμος στην Αγία Παρασκευή! Φαίνεται μετά από χρόνια επέστρεψαν όλοι οι αργόμισθοι στον τόπο εργασίας τους...
• Κατά τ’ άλλα ο Κεδίκογλου πρέπει να είναι σήμερα ο αντιπαθέστερος Έλληνας. Περισσότερο και από τον βασιλιά της πολιτικής γκάφας κ. Βενιζέλο. Τον άνθρωπο που μιλούσε γρηγορότερα από την σκέψη του.
• Ο κ. Κεδίκογλου απέλυσε προχτές από την πόρτα όσους είχε διορίσει πριν από ένα χρόνο από το παράθυρο. Το άκρον άωτο της διαφάνειας και της αξιοκρατίας.
• Το άλλο ανέκδοτο ότι θα ισχύσουν οι διαδικασίες ΑΣΕΠ το ξέρετε;
• A propos, κουλτούρα κ. Ευάγγελε είναι η μνήμη της ευφυίας των άλλων. Όσο για την δική σας, πολυδιαφημισμένη, ευφυΐα...
• Αν δεν με απατά η μνήμη μου, δεν υφίσταται… Επειδή εύκολα ξεχάσατε τις προτάσεις Μόσιαλου.
• Ανάμεσα στους εκατοντάδες άξιους λειτουργούς της ΕΡΤ που τόσο άδικα δοκιμάζονται σήμερα, λυπάμαι περισσότερο τους σολίστες των “μουσικών συνόλων” που υποαμείβονταν και που οι ποικίλες κομματικές ηγεσίες της Αγίας Παρασκευής τους φέρονταν ιταμά.
• Εφόσον ο πολιτισμός υπήρξε επί χρόνια το άλλοθι των γκάνγκστερ που λυμαίνονταν το Ραδιομέγαρο.
• Γι' αυτό και συμφωνώ απόλυτα με το ακόλουθο, παλιό, άρθρο του φίλου Στέφανου Ληναίου:
  
  
  
  Lime
  
  
  
  
  Γραμμένο  πριν από χρόνια.. Και δημοσιευμένο πολλές φορές.  Χωρίς να τ'ακούει κανείς..
  Aφιερωμένο εξαιρετικά σε όλους αυτούς που τώρα, ξαφνικά, αγάπησαν με πάθος την ΕΡΤ..
  Ας αναλογισθούν σήμερα τις ευθύνες τους όλοι.
  Κι αυτοί που έκλεισαν,  επιπόλαια, την ΕΡΤ κι αυτοί που την έφεραν, συνειδητά, στο χείλος του γκρεμού..
  
  
  σ.λ. = 12.6.13
  --------------------------------------------
  
  
  www.resaltomag.gr = 8.8.2010
   - -----------------------------------------
  Η  ΕΡΤ  ΞΑΝΑΠΕΘΑΙΝΕΙ;
  ===================
  Είμαστε βέβαιοι ότι κάποιοι προσπαθούν,συνειδητά,δυστυχώς, να ξαναπεθάνουν την ΕΡΤ. Kάποιοι άσχετοι,κομματικοί παράγοντες, κάποιοι πονηροί ξένοι παραγωγοί, κάποιοι γνωστοί,καιροσκόποι συνδικαλιστές και,κυρίως, όλα τα ιδιωτικά κανάλια για να έχουν όλη την «πίτα» δική τους.Πάνε να γκρεμίσουν ό,τι καλό είχε γίνει τα τελευταία 10 χρόνια και έκαναν, σε ένα μεγάλο ποσοστό, την Ελληνική Ραδιοφωνία και Τηλεόραση, ένα αξιόπιστο Ίδρυμα, πρώτο στις σοβαρές ειδήσεις,την καλή ελληνική μουσική και τα Γράμματα και τις Τέχνες.
  Η νέα Κυβέρνηση,εδώ και δέκα μήνες,με την πρωτοφανή και λίαν προκλητική αδράνειά της, κάνει ό,τι μπορεί για να την ρίξει στα χέρια  όλων αυτών των αρπακτικών της πατρίδας μας. Την έχει αφήσει ακέφαλη,ακυβέρνητη,χωρίς πυξίδα και προορισμό.Και ο εντελώς άσχετος,αρμόδιος,Υπουργός Πολιτισμού,δείχνει να μην καταλαβαίνει τίποτα,όπως,δυστυχώς,σε όλους τους τομείς των Γραμμάτων και Τεχνών.. Και όμως παραμένει στη θέση του.
  Ανάγκασαν σε παραίτηση τα καλύτερα στελέχη που ξανάκαναν τα τελευταία 10 χρόνια την ΕΡΤ αξιόπιστη και πρώτη στην εκτίμηση του μεγάλου κοινού.Δεν ανανέωσαν τις συμβάσεις αμέτρητων  ικανών συνεργατών. Κράτησαν με ρουσφέτια κάποια δικά τους πρόσωπα και δέκα μήνες τώρα δεν υπάρχει πρόγραμμα, δεν υπάρχει διοίκηση, δεν υπάρχει καμιά προοπτική.
  Ανάγκασαν σε παραίτηση ακόμη και το δικό τους Πρόεδρο πέντε μηνών,τον κύριο Γαμπρίτσιο,που αρνήθηκε να συμβάλλει στο χάος της ΕΡΤ.. Άφησαν ακέφαλο το σοβαρό κεντρικό δελτίο ειδήσεων μετά την παραίτηση της σπάνιας κυρίας Μαρίας Χούκλη. Ακέφαλο το πρόγραμμα του Ραδιοφώνου, μετά την αναγκαστική παραίτηση της ικανότατης διευθύντριας Προγράμματος κυρίας Μαργαρίτας Μυτιληναίου. Σταμάτησαν τις περισσότερες παραγωγές,  μετά την απομάκρυνση πολλών σημαντικών, επώνυμων παραγωγών και πολλών δημοσιογράφων και ,παρουσιαστών.
  Και τώρα τι γίνεται με την ΕΡΤ; Ακέφαλη,αδρανής,αναξιόπιστη, βαδίζει ξανά προς το θάνατο και χαρίζει πάλι ολόκληρη την «πίτα» στα ιδιωτικά κανάλια.. Γιαυτό και όλη αυτή η καθημερινή λυσσαλέα επίθεση εναντίον των πάντων. Διευθυντών,παραγωγών,τεχνικών, υπαλλήλων,ενόχων και αθώων,συλλήβδην..Όλοι κλέφτες, όλοι καταχραστές,πριν καν ακόμη ασχοληθεί η Δικαιοσύνη..
  Ας ξαναδώσουν λοιπόν τις πρώτες θέσεις όλων των κλιμακίων της ΕΡΤ, στα φρόνιμα «παιδιά» των ίδιων παντοδύναμων εκδοτικών συγκροτημάτων,να ησυχάσουμε,.Όπως τις είχαν ξαναδώσει όλες, αμέσως μετά τη δικτατορία.Όπως έχουν ήδη δώσει όλα τα πόστα σε όλες τις επιτροπές του Υπ.Πολιτισμού.,Ώστε να ξαναπεθάνουν, αμέσως, την ΕΡΤ και να ξαναζωντανέψουν, αμέσως, τα ιδιωτικά κανάλια και η απάνθρωπη φιλοσοφία τους.Όπως,προβλέπουμε να γίνει και με το ΙΚΑ.Έπειτα από 10 μήνες ακυβερνησίας, μήπως το πεθάνουν κι αυτό για να ζωντανέψει η ιδιωτική ασφάλιση;
  Τελειώνοντας,ρωτάμε.Όλοι αυτοί οι συνθέτες,οι επιστήμονες, οι γραφιάδες, οι κοινωνιολόγοι και οι εκπαιδευτικοί, που τόσο πολύ ενδιαφέρονται για την καλή Μουσική,τη σωστή Παιδεία,το σωστό το Λόγο,τη διαμόρφωση των νέων μας, πού είναι, τι κάνουν; Όλα τα ενδιαφερόμενα Σωματεία, όλοι οι κοινωνικοί φορείς,τι κάνουν; Δεν θα πάρουν θέση για μια ΕΡΤ που βουλιάζει και πεθαίνει; Θα την αφήσουν στο έλεος της βουλιμίας των «αρχόντων»;
  Ή μήπως βούλιαξαν, πέθαναν κι αυτοί για πάντα, υπηρετώντας, με το αζημίωτο βέβαια, τα κανάλια του καταναλωτικού αμοραλισμού;
  ==================================================

Πρόσκληση σε ξενάγηση

Ο Βασίλης Καββαθάς και ο Μάνος Στεφανίδης θα ξεναγήσουν στην έκθεση του πρώτου με θέμα την Επίδαυρο την Κυριακή 16 Ιουνίου στις 12 το μεσημέρι (Ίδρυμα Κακογιάννη, οδός Πειραιώς).

 

Η κα Ρεπούση, πάλι (οι νάνοι και οι σκιές τους)

Η κα Ρεπούση, πάλι! Σαν να μην έφταναν όλα τα υπόλοιπα μας προβλήματα. Η έλλειψη ιδεών, η έλλειψη πολιτικής, η έλλειψη παραδείγματος. Ο νανισμός που ενδημεί στη χώρα επιτείνοντας την συλλογική μελαγχολία. Την άκουσα να "απολογείται" δις ενώπιον τηλεδικαστών και την λυπήθηκα. Ούτε να υποστηρίξει τη θέση της δεν τόλμησε. Απλώς δεσμεύτηκε πως δεν θα ξανανακατέψει την ιστορία με την πολιτική (sic). Τέτοια σύγχυση, τόση υποκρισία. Λες και διαχωρίζεται η πολιτική από την ιστορία ή, είναι δυνατόν να σκεφτεί κανείς ή να πράξει πολιτικά χωρίς να διαθέτει προηγουμένως συνείδηση ιστορίας.  Αυτό και αν είναι γκάφα έστω και αν δεν το παρατήρησε κανείς. Χειρότερη από τις αδολέσχειες περί Ζαλόγγου. Τι κάνει στην πράξη η κα Ρεπούση; (Νομίζει ότι) διακονεί τη μοντέρνα ιστορία. Δηλαδή μεθοδικά αρνείται ό, τι διαστέλλει το ιστορικό γεγονός από το μονοσήμαντο ή το καθημερινό και το καθιστά σύμβολο. Το "παράδειγμα" που ανέφερα πιο πάνω. Θεωρεί επίσης πως καθήκον του ιστορικού, εξ αιτίας του φόβου για "αντικειμενικότητα",  είναι να απομειώνει τα μεγέθη, να σμικραίνει τις θυσίες, να παραβλέπει τον τρόμο αλλά και το δέος που εμφιλοχωρεί στις μεγάλες πράξεις των ανθρώπων. Η κα Ρεπούση, έτσι, εμμέσως πλην σαφώς, αμφισβητεί το Μύθο από τον Ηρόδοτο και το Δράμα από το Θουκυδίδη. Αλλά και επίσης και τα realia που λαμβάνει υπ' όψιν η σχολή των Annales για να διαβάσει το χτες με τα τεχνικά εφόδια του σήμερα. Φρονώ, τέλος, ότι όσον αφορά τον "συνωστισμό", η συγγραφέας του εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία ώστε να στρογγυλευθούν οι αιχμές και τα δυσάρεστα στοιχεία της ελληνοτουρκικής ιστορίας. Ένα εγχείρημα ήκιστα ιστορικό εφόσον έθετε την ιστορική αλήθεια στην υπηρεσία της πολιτικής σκοπιμότητας. Ήταν τότε που Σημίτης και Γιωργάκης πουλούσαν φιλία στην τουρκική ηγεσία για να εισπράξουν Ίμια, γκρίζες ζώνες και τετελεσμένα. Επειδή φίλτατοι ιστορία σημαίνει την πικρή αλλά σωτηρία γνώση της αληθείας. Όλης της αλήθειας. Ή, τουλάχιστον όσης αλήθειας αντέχει η ανθρώπινη συνθήκη. Χωρίς συμψηφισμούς και τακτοποίησεις. Δεν ήταν λοιπόν lapsus calami τότε ο "συνωστισμός" αλλά επιστημονικό ατόπημα το οποίο εξάλλου μάζεψε εκ των υστέρων η συγγραφέας του χωρίς πάντως να ζητήσει συγνώμη επειδή πλήγωσε τόσο αναίτια την πρόσφατη εθνική μας μνήμη. Είπα, επιτέλους, τη λέξη που πονάει: εθνικό. Υπάρχει μια μερίδα ιστορικών που φοβούμενη μήπως χαρακτηριστεί σοβινιστική, αποκρούει κάθε τι το εθνικό, έστω και αν είναι αληθές! Δεν αποφεύγει όμως να χρησιμοποιεί συχνά εύκολη προπαγάνδα ή δάνεια και παρωχημένα σχήματα ερμηνείας.

Συνέβησαν πραγματικά ο Ζάλογγος, η Αραπίτσα, η Κιάφα, το Κούγκι, το Αρκάδι, ο Μαχαιράς; Δεκάδες ιστορικές πηγές το επιβεβαιώνουν. Κυρίως όμως τα νομιμοποιεί η ανάγκη ενός λαού ταπεινωμένου να πιστέψει σε κάτι που να υπερβαίνει τα τρέχοντα σπιθαμιαία αναστήματα. Από την άλλη πλευρά, ακόμα και οι μύθοι αποτελούν εξαίσιο ερμηνευτικό υλικό στα χέρια του ίστορικού που ξέρει να συνθέτει. Το αφαιρετικό μνημείο του Γ. Ζογγολόπουλο στον απόκρημνο βράχο των Κασωπαίων συναντάει το "Κρυφό σχολειό" του Ν. Γύζη, τα ποιήματα του Μαλακάση και του Γρυπάρη. Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ο Max Weber, πιο διεισδυτικά και από τον ίδιο το Μαρξ, μίλησε για τον κίνδυνο αποϊεροποίησης του ιερού. 
-Μα μπορούν άνθρωποι να πηδούν στο κενό; Θα βρουν οι ιστορικοί του μέλλοντος στοιχεία για όσους πηδούν σήμερα με τα παιδιά τους απ' τα μπαλκόνια ή για εκείνον το συνταξιούχο που αυτοπυροβολήθηκε στο Σύνταγμα; Οι μαθητές της κας Ρεπούση μάλλον όχι. 

ΥΓ.1  Διαφωνώ όμως και με τον φίλο μου Π. Τατσόπουλο που λέει ότι "η Μαρία στοχοποιείται επειδή είναι γυναίκα". Η κα. Ρεπούση ανήκει στην ακαδημαϊκή ελίτ, συχνά πρωταγωνιστεί στα ΜΜΕ, είναι βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου, τιμής που δεν αξιώθηκαν ο Παπουτσάκης, ο Άγγελος Ελεφάντης, ο Κοσμάς Ψυχοπαίδης ή ο Παπαγιώργης με τον Καραποστόλη. Η κα Ρεπούση προκαλεί μέσα από κλισέ τους δεξιούς για να εισπράξει από τους αριστερούς. Αυτό συνιστά το μικροπολιτικό της θρίαμβο. Με τέτοιες δηλώσεις, όμως, στρώνει το κρεβάτι της Χρυσής Αυγής. Δεν το αντιλαμβάνεται; 
Γιατί όμως ο Ζάλογγος σήμερα; Γιατί η μνήμη είναι επικίνδυνη και γιατί ο μύθος είναι απαραίτητος για να ξεπεράσουμε τη λοιμική του παρόντος, για να ονειρευτούμε το μέλλον. Η κα Ρεπούση θέλει όλους τους ήρωες στα μέτρα του Παπαδήμου ή έστω του Κουβέλη. Όπως έλεγε ο Karl Kraus "όταν δύει ο ήλιος, ακόμα και οι νάνοι αποκτούσαν σκιές γιγάντων".
 ΥΓ.2 Σάββατο, 1η Ιουνίου ο διεθνής ακτιβιστής καλλιτέχνης και παλιός σύντροφος της Marina Abramovic, Ulay στο πλαίσιο της παγκόσμιας εκστρατείας του υπέρ του νερού των φτωχών, ανέβηκε συμβολικά στη Κασταλία των Δελφών και μάζεψε λίγες σταγόνες υγρού Μύθου. Σας παρακαλώ κα Ρεπούση, μην του αποκαλύψετε πως το νερό αυτό δεν είναι ιερό...

ΥΓ.3  Συμφωνώ όμως σε κάτι με την κα Ρεπούση: μια ιδεολογική άποψη δεν μπορεί να ποινικοποιείται έστω και αν αρνείται το Ολοκαύτωμα ή τις Γενοκτονίες των Ποντίων και Αρμενίων. Η ανθρώπινη ηλιθιότητα ή άγνοια δεν τιμωρείται, απλώς εκπαιδεύεται. Η Ν.Δ., ακόμα και αν θέλει να φανεί προοδευτική, προδίδει τα αυταρχικά της ανακλαστικά. Ο φασισμός δεν εξορκίζεται με νόμους που φασίζουν.

Ανακοίνωση

Τελευταία ξενάγηση

Tην Κυριακη 2 Ιουνίου 11:30π.μ. ο Μάνος Στεφανίδης θα ξεναγήσει κάθε ενδιαφερόμενο και ενδιαφερομένη, με το τέλος του ακαδημαϊκού έτους, στην αναδρομική έκθεση του Κυριάκου Κατζουράκη (Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς, Σταθμός Κεραμεικός).

Εξετάσεις των επί πτυχίω φοιτητών του Μάνου Στεφανίδη:

Οι επί πτυχίω φοιτητές και όσοι χρωτούν τα μαθήματα θα εξεταστούν προφορικά στο γραφείο του καθηγητή την Τρίτη 18/6 από 10:00 έως 13:00 μ.μ. στο μάθημα «Εισαγωγή στη σκηνογραφία Α'» και την Τετάρτη 19/6 από 17:00 έως 20:00 μ.μ. στο μάθημα «Ιστορία Τέχνης A'».