Άλλο το ηλιοβασίλεμα, η πιο "εικονογραφική" ελληνική σύνθεση δύο λέξεων που κάνουν τον έρωτα όπως θα έλεγε κι ο Σεφέρης, άλλο η δύση, λιτή, αρχαία κι απέριττη λέξη... και άλλο η άγρια Δύση, αυτή που τώρα μάς συμβαίνει. Αυτή που μας κυβερνάει ερήμην μας. Νοήμονες άνθρωποι κατά τ' άλλα έχουμε παραδώσει τα κλειδιά της χώρας, του πολιτισμού της, των πλουτοπαραγωγικών πηγών, της ιστορίας της, κατά περίπτωση, σε έναν τεχνοκράτη Ολλανδό, σε ένα Γερμανό, σε έναν Γάλλο. Και περιμένουμε να σωθούμε από την καλοσύνη των ξένων. Και από τη συγκατάβαση τους. Από τα δάνεια ή τις χορηγίες τους. Ο Φαμπρ, ο νέος διευθυντής του Μπενάκη Ντεκότ, η Ντοκουμέντα, η διευθύντρια του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το εν γένει πολιτιστικό διεθνές κεφάλαιο που προσφέρεται να προσφέρει αφιλοκερδώς στον τόπο, είναι
κατ 'αρχάς φαινόμενα ευπρόσδεκτα, απηχούν την έξοδο από τον τριτοκοσμικό απομονωτισμό μας, αποτελούν την Politically correct παγκοσμιοποίηση μας. Όμως κατά βάθος υπογραμμίζουν τη βαθιά, εθνική παρακμή μας που υπερακοντίζει την όποια προσωρινή ή χρονίζουσα κρίση. Όλοι μας, παίζοντας παιχνίδια εν ου παικτοίς, συμπαθείς και χαριτωμένοι- αλλά όχι αθώοι- κατά τ ' άλλα, συμμετέχουμε ως μοιραίοι και ανεύθυνοι παρατηρητές στη δύση του τόπου μας.
ΥΓ . Εξ ονύχων 1: Η μυκονοποίηση της Τήνου άρχισε με τους ευαίσθητους Τήνιους να πρωτοστατούν. Ο Άγιος Ρωμανός γίνεται σιγά σιγά Γλυφάδα, φασαρία, σκουπίδια, γλύστρες για σκάφη, κομμένα αρμυρίκια και ... αξιοποίηση υπό την αιγίδα του Λιμεναρχείου. Στα φανερά!
2. Εδήλωσε σε επίσημη συνέντευξη τύπου ο φίλος μου Μιχαήλ Μαρμαρινός ότι ο άλλος φίλος μου Δημήτρης Δημητριάδης ασχολήθηκε έναν ολόκληρο μήνα με το κείμενο της Λυσιστράτης ( sic). Ανατρίχιασα!
Γιαυτό σας λέω, δεν πρόκειται για κρίση. Για παρακμή πρόκειται ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου