(Φωτο Γρηγόρη Βασιλείου)
(after Lorca)
Τί πουλάς κορίτσι με τα στήθια σου στητά στον άνεμο;
Πουλάω κύριε τον δριμύ αέρα της Άνοιξης.
Και συ γυναίκα τί πουλάς με τα στήθη σου βαριά στο κύμα;
Πουλάω κύριε το αψύ νερό της θάλασσας.
Αέρα και θαλασσόνερο κύριε πουλάμε.
Και συ σκιά λιγνή γιατί σκύβεις και φιλάς έτσι το χώμα;
Επειδή κύριε λίγον αέρα ζητιανεύω λίγο νερό
για αυτούς που εδώ είναι θαμμένοι και που λαχταρούν...
Λίγο νερό, λίγον αέρα μήπως κι από το χώμα
που το νοτίζουν δάκρυα, πάλι βλαστήσει Άνοιξη.
Άννα, κύριε, το όνομα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου