Ο Γκούφυ μιλάει για την πανίδα της πόλης
(Στη φίλη μου ΣΙΑ που... δεν με κάλεσε!)
Το έχω πει πολλές φορές και θα το επαναλάβω και τώρα: Ο δήμαρχος της Αθήνας μού είναι συμπαθής κυρίως λόγω του αείμνηστου Παύλου Μπακογιάννη καθώς δεν ξεχνάω την εικόνα ενός 12χρονου αγοριού να κλαίει τον δολοφονημένο πατέρα του. Επίσης δεν ξεχνάω το γεγονός ότι είχα γνωρίσει και τον παππού του Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και την τρομερή γιαγιά του Μαρίκα, δύο ιστορικές προσωπικότητες του τόπου.
Ο Μπακογιάννης, πάλι, είναι ένα περίεργο μείγμα επικοινωνιακού χαρίσματος και εξοργιστικής άγνοιας, ένας συμπαθής γκαφατζής σαν τον Γκούφυ του Μίκυ Μάους αλλά και ο εκπρόσωπος του πιο ξεπερασμένου νεποτισμού και του συμπαγούς συστήματος της πλέον απεχθούς προσωποκεντρικής εξουσίας. Ο κ. Δήμαρχος μπορεί να μην ξέρει την διαφορά πανίδας και χλωρίδας ή να μπερδεύει την Πολιτεία στην Κηφισιά με την πλατωνική Πολιτεία, όμως γνωρίζει από μικρός ότι είναι μοιραίο να γίνει αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας και μελλοντικά πρωθυπουργός. Και βέβαια ο Δήμαρχος δεν πρέπει να έχει αντίπαλο! Όλα αυτά όμως είναι πολύ θλιβερά και για τους θεσμούς και για το πολιτικό προσωπικό αυτού του τόπου αλλά και για τον τόπο τον ίδιο.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο την επόμενη Κυριακή θα ψηφίσω με όλη μου την καρδιά - και σας καλώ να ψηφίσετε και εσείς - τον Χάρη Δούκα, την πρόταση του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος με έπεισε και ως προς τις εξειδικευμένες γνώσεις του και ως προς το ουσιαστικό του ενδιαφέρον για τα χρονίζοντα προβλήματα της Αθήνας. Χαίρομαι ειλικρινά γιατί τον στηρίζει και ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ για τον Δήμο της Αθήνας που ήρθε τρίτος.
Τέλος δηλώνω πως θεωρώ ακατανόητη την εντολή (;) του Γενικού Γραμματέα του ΚΚΕ αλλά και του υποψηφίου του κόμματος στον Δήμο της Αθήνας προς τα μέλη και τους ψηφοφόρους τους, να επιλέξουν λευκό, άκυρο ή αποχή για τις επαναληπτικές εκλογές!
Βρίσκω την στάση αυτή άκρως επικίνδυνη, απολίτικη, απροκάλυπτα υπονομευτική και για τους θεσμούς αλλά και την ουσία της δημοκρατίας. Ιδιαίτερα, μάλιστα, τώρα που έχουμε τόσο μεγάλο ποσοστό αποχής και που μόνο στην Αθήνα η αποχή πλησίασε το 70%! Το ΚΚΕ, 70 χρόνια μετά, επιλέγει ακόμη το αδιέξοδο σύνθημα "Τι Παπάγος, τι Πλαστήρας" οδηγώντας έτσι σε εκλογικές τερατογενέσεις. Προσωπικά θα περίμενα η ηγεσία του ΚΚΕ να παροτρύνει τους οπαδούς του να ψηφίσουν ελεύθερα και κατά συνείδηση αναλογιζόμενοι τις ιδιαιτερότητες και τα πρόσωπα της κάθε περιοχής. Όμως κάποιοι θεωρούν τους ψηφοφόρους τους κοπάδι και όχι ελεύθερους πολίτες.
Έτσι, για τη λογική του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας είναι αδιάφορο για την Αθήνα αν εκλεγεί ο Δούκας και όχι ο πολλαπλά αποτυχημένος Μπακογιάννης. Τι κρίμα...Και να σκεφτεί κανείς πως προσωπικά στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές ψήφισα πολύ συνειδητά το ΚΚΕ. Σκεπτόμενος εκτός κομματικών ή ιδεολογικών στεγανών και εντολών. Mea culpa;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου