Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 6 Ιουλίου 2008

ΠΝΕΥΜΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΛΩΝΙΤΗ ΣΤΟΝ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟ

Δυο είναι τα χαρακτηριστικά που κυριαρχούν στη συλλογική μας προσωπογραφία: η επιθετική αμάθεια και η καταπιεσμένη φιληδόντα (που μεταμορφώνεται τάχιστα σε υποκριτικό ευσεβισμό). Η περίπτωση του πρώην γ. γραμματέα και έμπιστου του πρωθυπουργού μ’ άλλα λόγια. Ο οποίος, με τη μικρόψυχη στάση του αφ’ ότου ανένηψε, απώλεσε όλη την συμπάθεια που κέρδισε αυτοτιμωρούμενος. Γιατί, διάβολε, δεν μας έχουν συνηθίσει οι δημόσιοι άντρες να βουτάνε από μπαλκόνια όταν αποκαλύπτονται τα έργα, οι ημέρες (και προ παντός οι νύκτες τους). Ο κ. Ζαχόπουλος, καθηγητής της επαρχίας, όπως θα έλεγε ποιητικά ο Apollinaire, έκανε εγκαίρως τη σωστή κίνηση: προσκολλήθηκε σ’ ένα κόμμα εξουσίας και επέλεξε το πιο επώνυμο πουλαίν του για να το «υπηρετήσει». Μετά όλα τ’ άλλα ήρθαν εύκολα. Επειδή εξουσία είναι ένα πράγμα που οργανώνεται μέσα από την αλληλεγγύη των μετρίων και στηρίζεται στην άγνοια ή την παραπληροφόρηση των πολλών. Ο κ. φιλόλογος έφιαξε πολιτιστικές ομάδες, διοργάνωσε καλλιτεχνικά γεγονότα, ενέπλεξε μεθοδικά πρόσωπα που θα τον οδηγούσαν στη κορυφή, προώθησε στα κρίσιμα κέντρα αποφάσεων τους «δικούς» του, σφυρηλάτησε, τέλος, δεσμούς μόνον με εκείνους που θα γίνονταν «εξουσία». Ως δάσκαλος της (μελλοντικής) συζύγου του (μελλοντικού) αρχηγού την ΝΔ έπιασε το δέκα το καλό. Από τούδε και στο εξής ο Ζαχόπουλος ήξερε τι έπρεπε να υπερασπισθεί: Μα βέβαια το τρίπτυχο «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια»· με μια λέξη τον «Καραμανλισμό». Επειδή στην Ελλάδα τα κόμματα κληροδοτούνται εν είδει προικώου (Δες και την περίπτωση Γιωργάκη). Όταν, σε χρόνο ανύποπτο, του πρότεινα για νομικό του σύμβουλο ένα παραγκωνισμένο αδάμαντα της δημόσιας διοίκησης μ’ ερώτησε σκαιά: «Είναι δεξιός;». Με τον Ζαχόπουλο, πρέπει να πω εδώ –όπως με πολλούς άλλους Ζαχόπουλους –είχα συνεργασία –και συχνές οχλήσεις –πριν καταστεί εξουσία και λησμονήθηκα διακριτικά όταν ο ίδιος απέκτησε επιτέλους υπηρεσιακό αυτοκίνητο με σοφέρ.
Ο παρ ολίγον αυτόχειρας υπήρξε τέσσερα χρόνια ο αναμφισβήτητος δυνάστης του ΥΠΠΟ, το «δώρο» του μεταρρυθμιστή Καραμανλή στον τόπο και το φρένο για την όποια, δημιουργική προσπάθεια του ανήσυχου υφυπουργού Π. Τατούλη. Οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ γνώριζαν από καιρό το τραγελαφικό αδιέξοδο της οδού Μπουμπουλίνας αλλά ο Χρηστάρας έχαιρε της εμπιστοσύνης του Μαξίμου στο μάξιμουμ. Για το πολιτικό θα νοιαστούμε τώρα; Οι κυρίες (του Μαξίμ) εμφανίσθηκαν, φευ, αργότερα. Όπως κάθε καταπιεσμένος μικροαστός ο κ. Χρήστος διεκήρυσσε βέβαια per mare per terra το δόγμα «πνεύμα και ηθική» αλλά και διαπίστωνε γρήγορα πόσο ηδονικά εύκολη είναι η … εξουσία ιδιαίτερα όταν ασκείται σε ανθρώπους οι οποίοι εξαρτώνται άμεσα από αυτήν. Σήμερα ο τ. γενικός δεν ντρέπεται να κατηγορεί την συμβασιούχο υφισταμένη και μια εκ των ερωμένων του στο υπουργείο ότι τον εξώθησε στην αυτοκτονία. Ενώ η πικρή αλήθεια είναι πως το τζέτ λαγκ του προήλθε μόνον από την δραματική στέρηση του οφίκιου. Η μοιραία πτώση του δηλαδή προκλήθηκε από την απότομη πολιτική του προσεδάφιση. Αφήστε το πόσο πασιφανώς σκοπιμολογική είναι η αγριότητα της πολιτείας όταν κρατάει ακόμη προφυλακισμένη το, ουσιαστικό, θύμα όλης αυτής της αποκαλυπτικά άγριας, για τα ούτως ή άλλως εξαγριωμένη ήθη μας, ιστορίας.
ΥΓ. Στη γνωστή ταινία, ο πρόεδρος του συλλόγου «Πνεύμα και Ηθική», ο αείμνηστος Βασίλης Αυλωνίτης συμπεριφέρεται στο τέλος πιο ανθρώπινα. Και δεν αφήνει αυτή τη κωμωδία των ηθών να καταστεί ανήθικη τραγωδία.

3 σχόλια:

  1. Επειδή εξουσία είναι ένα πράγμα που οργανώνεται μέσα από την αλληλεγγύη των μετρίων και στηρίζεται στην άγνοια ή την παραπληροφόρηση των πολλών. (τα ειπατε ολα...)

    οσο για τον Ζαχόπουλο, φαινεται οτι δεν πηδηξε το μπαλκονι απο συντριβή και ηθος, οπως νομιζαμε, αλλα απο πανικό.

    εγω ακομη δεν καταλαβα τι ρολο παιζουν τελικα οι 2 μεγαλοδημοσιογραφοι, μεγαλο μπερδεμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ‘’ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ’’ 3-7-2008, άρθρο Αριστέας Μπουγάτσου:
    ’’….Η κράτηση λοιπόν του δωματίου του Μιχάλη Λιάπη στο «Westin» έγινε από τη Siemens Αθήνας, διά Μονάχου, όμως ο ίδιος την αναφέρει ως ιδωτική υπόθεση ! Επομένως, ο υπουργός δεν συναντήθηκε τυχαία στο ξενοδοχείο της Λειψίας με το group Siemens – Χρι-στοφοράκου, όπως θέλει να πείσει η κυβέρνηση και ο ίδιος την κυβέρνηση.
    Χθες το διόλου τυχαίο της φιλοξενίας επιβεβαίωσε και ρεπορτάζ του Alter. Στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του καναλιού εμφανίστηκε e-mail, με το οποίο η υπεύθυνη κρατή-σεων του «Westin» επιβεβαίωσε ότι «η Siemens έκανε την κράτηση του δωματίου για τον κ. Μι-χάλη Λιάπη…..».


    Το Σούλι κι αν προδόθηκε
    κι αν έπεσεν η Κιάφα,
    η Δέσπω αφέντες Λιάπηδες δεν έκανε, δεν κάνει.
    ‘’ - Κόρες μου όλες εδώ μαζί, σιμώστε να καούμε.

    Ραγιάς φορολογούμενος δεν ζεί στην ατιμία :
    δεν φτάνει που τα ευρώπουλα του αρμέγει η Εφορία,
    έχουμε και τους Λιάπηδες τους υπουργούς δωνά :
    θένε και SPA κι ας είν’ ο πάππος τους απ’ την Αρβανιτιά.

    Θένε ταξίδια στας ΕΟΚ, σε λούξ ξενοδοχεία.
    Όσο για τους Χριστοφοράκους, της Ζήμενς τη μαφία,
    ‘’ - Δεν ξέρω εγώ τον κύριο, δεν είχα την ευκαιρία , ’’
    λέν οι υπουργοί. Κι ας βρίσκονται στην ίδια συντροφία

    για τσάγια και καπουτσίνους, γαρίδας κι αστακούς
    με το Χριστοφοράκο κι όλους τους κολλητούς.
    Λά΄ι΄πζιγκ-Ζάλτσμπουργκ-Φράνκφουρτ γυρνάν με λιμουζίνα,
    μα ο σιόρ Λιάπης μίσθωσε τζιπάκι με το μήνα.

    Κινείται, λέει, ιδιωτικώς. Κι άς τρέχει πάντα ομπρός
    από μια φάλαγγα κρυφή, ‘’ Μπεμβέ’’ και ‘’Μερσεντέ’’
    Θάναι …ηλεκτροκίνητη, δεν την ακούει αυτός.
    Αυτός κυττάει τις Άλπεις : « - Τί ‘’Ζήμενς Α-Ε-Γκέ’’

    και άλλα κουραφέξαλα, μου λέτε. Με προσβάλλετε.
    Πάω στα μάτς όσο μπορώ πιο διακριτικά,
    και τον καφέ κερνάω γώ, Ευρώπουλο μη βάλετε,
    Ο κος Χριστοφοράκος ο Μιχάλης τσοντάρει τα λοιπά.

    Ξέρετε, προσφέρει …ανιδιοτελώς. Το κάνει ευγενικά.
    Μόλις προχτέ τον γνώρισα, ινκόγνιτο βολτάρει !
    Και μούπε, χτυπώντας μου την πλάτη, φιλικά :
    ‘’ - Τρατάρω το μινίστρο μας, ό,τι ποθεί να πάρει,

    Αν δεί δίκλινου νούμερο λαικό, μην ψυλλιαστεί.
    Αλλάζει αυτό …αυτόματα, σε σουίτα υπουργική.
    Κομφόρ ντε λούξ κι αρωματίκ, κρύσταλλα, πορσελάνες :
    Για να ξεχάσει ο τάλας του προπάππου του τις αλάνες,
    το μόχθο και τη γιδίλα, στων Λιάπηδων τις στάνες ! ’’


    -2-


    Γυναίκες σείς Σουλιώτισσες και φορολογημένες,
    κλαίνε, ματώνουν τα στενά στις Πολεοδομίες,
    Βογγούν, πενθούνε οι Εφορίες από τις βιασμένες,
    μοιρολογάτε ατέλειωτα στης Τράπεζας τους Ταμίες.

    Τηράτε τους χρυσοΜπέηδες της ‘’Ζήμενς’’, πώς βολτάρουν,
    που απ’ τους Ρωμιούς χοντρά προλάβαν να τα πάρουν...
    Κόρες μου άτυχες, λερές και χιλιοπροδομένες,
    με τρύπες στα φορέματα, με κάρτες φορτωμένες,

    τόκους και χρεωλύσια, κι οι δόσεις σας να τρέχουν.
    κι αυτά τα μισοφόρια σας όλο μπαλώματα έχουν…
    Μα οι Ρωμιοί στον τράχηλο ζυγόν δεν υπομένουν,
    φόροι μιλλιούνια αμέτρητα στη ‘’Ζήμενς’’ να παγαίνουν.

    Και στο Μητσοτακέικο πλυντήρια να δώσουν,
    να πλένει του Επίτιμου σώβρακα χίλια δυό
    η κυρα Μαρίκα χρόνια τώρα με δίχως τελειωμό:
    ‘’ - Απ’ την Αποστασία ως σήμερα κι ακόμα να τελειώσουν,
    τ’ άπλυτα ! Δε θέν ν’ ασπρίσουνε ; ποτές τους να μη σώσουν !’’

    Και στης ‘’Ζήμενς’’ τα οικιακά πλυντήρια πιάτων,
    αμέτρητα μένουν τ’ άπλυτα φλυτζάνια του καφέ,
    πούπιε τότ’ ο Επίτιμος με τον Κόκα, δίπλα στο ναργιλέ…
    Τον ρώτησαν : ‘’ -Τι κάνατε με τον δημοσιογράφον,

    κύριε Επίτιμε τη βραδιά στις δεκαπέντε Ιούλη,
    του εξηνταπέντε, στην πέργκολα, κάτω απ‘ το ζουμπούλι ;
    Στον κύριο Κόκα λέγατε για πράσσα, ή για μαρούλια ;
    Ή δια κουμπαριές ; Ελιές ; Μήπως κοκκινογούλια ;’’

    Ο Επίτιμος με κείνο το έτοιμο χαμόγελο, το μισό,
    τ’ ατάραχο, μα σαν βγαλμένο από ψυγείο πρίν καιρό :
    ‘’ – Παιδιά, καφέ επίναμε, Εγώ με τον κύριο Κόκα,
    και η Μαρίκα έφερε σαλάτα πούχε και ρόκα !’’

    Κι αν το Μητσοτακέικο χαλνάει αμέτρητ’ απ’ αυτά,
    Μίξερ, κουζινο-ηλεκτρικά και Κέντρα τηλεφωνικά,
    δώρα Χριστουγεννιάτικα, ονομαστικά και γάμου,
    σαν τα γλυκά δωρεάν, που στέλνουμε ; Του κάκου !

    Ντολμάδες εκατομμύρια φκιάν’ η κερα Μαρίκα,
    κι η ’Braun’ δεν αντέχει πιά να την εφοδιάζει.
    Έτσι πρώτη κάθε μηνού, να ! καταφτάνει η προίκα
    ‘ Ζήμενς’ ψυγειοκούζινα, μίξερ, π’ ο νούς δε βάζει,




    -3-


    ‘Ζήμενς’ φουρνο-τοστιέρες κι εκχυμωτές στρατιές
    έρχονται απ’ το πουθενά και απ’ το υπερπέρα.
    Και ο Κυριάκος απορεί : ‘’- Από πού ‘ρχονται πατέρα ;’’
    ‘’- Σού ‘κανα υιέ μου μια μίζα απ’ τις δικές μας ληές,

    στη ‘’Μερσεντές’’ σου θελω να ειπώ, γιατί κολλούσε.
    Έκαμα τους Γερμανούς ευθύς να επιληφθούν,
    το ‘’στάρτερ’’ της να φκιάξουνε. Γιατί μας συμπαθούσε
    ο Κόλ …Δεν άκουσες ‘’ οι ‘Ζήμενς’ μια ζωή κρατούν ‘’ ;

    Η Δέσπω κάνει πόλεμο με νύφες και μ’ αγγόνια,
    Βαράει στο Μητσοτάκη, που ετούρκεψε κι ετάχθη
    με την Τουρκιά και το τζαμί πρίν από τόσα χρόνια
    χαράτσια μην του βάζει πιά Εφορία και Σαράι,

    βαράει αυτή, βαρούν όλες μαζί, τα καριοφίλια τρέμουν,
    τρέμει και ο Επίτιμος κάτω απ’ το σαρίκι,
    σκουπίζει τον ιδρώτα του και κρύβει το σεντούκι,
    πούχει τα σύμφωνα σωρό, τις μίζες που πληθαίνουν.

    ‘’- Άτιμε Βίττελσμπαχ ! οχιά, που εκάμαμεν συμφωνία…
    Ενώ τραβώ τα πάνδεινα, δεν θές να με γλυτώσεις,
    καθόλου δε μας σκέφτεσαι. Δέν σκέφτεσαι τη Ντόρα ;
    Θα της ριχτούν Σουλιώτισσες και θα τη ‘νε τραβούνε,

    τα ολόχρυσα πασούμια της ν’ αρπάξουν, να ποδεθούνε,
    Και τον Κυριάκο το παιδί, τον πιο ψηλό λεβέντη
    να πάρουνε την καρέκλα του, να χάσει και τη θέση
    απ’ το Νομοτελεστικόν κι η Φαμελιά να πέσει .. !’’

    Μπαιράκι η Δέσπω σήκωσε, τρανό γιουρούσι κάνει
    Και με τις συννυφάδες της, κουνιάδες και ξαδέρφες,
    τους Λιάπηδες στρώνει στη γής, φωτιά στα τόπια βάνει,
    και στους Καραμανλήδες πιά χυμάει με τις πέτρες,

    μια και τα βόλια σώθηκαν. Και ο ΚαράΟγλού
    σηκώνει ασπροσέντονο… ‘’- Ρίξε χάμου τα όπλα !’’
    του κράζει η Δέσπω ευθύς. Κι ο βουλευτής, πριχού
    να τονε ξεμαλλιάσουνε, τά παίζει όλα για όλα.

    Το μπαιράκι τίναξε, στον κουρνιαχτό να πέσει
    το πράσινο μισοφέγγαρο, μαζί και τους παράδες.
    ‘’- Αμάν ! Έλεος Αλλάχ ! σεφκέτ νιντίζ γκελ τσόκ μπεκιγλάρ νταγλαράδες !’’
    Σ’ ελεύθερη μετάφραση : ‘’ -Όχι πολύ εγώ ...Στους άλλους το πεσκέσι !’’


    -4-



    Πιάσανε πόλεμο πολύ…Ως νύχτωσε στην πλάση,
    το τσούρμο το Σουλιώτικο τηράει τι έχει μάσει,
    στρατά γαλαζοβράκηδες κι άλλους κατεργαρέους,
    Κι από πρασινοβράκηδες, χαρά εις τους κορέους,

    αίματα θάχουν να ρουφάν στ’ ανήλιαγα μπουυντρούμια
    απ’ την φαγάνα Αρβανιτιά, που γέμιζε σεντούκια,
    των Βαυαρών πού έστειλαν μιλλιούνια τα μπουμπούκια.
    Βόγγους βγάζουν και στεναγμούς της Ζήμενς τα χανούμια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εκτός απ' τον ' ποιητικό χειρισμό ' του άνθρωπου-προστάτη της ποίησης και του Πολιτισμού -υποτίθεται-, που μ' άρεσε και τον απόλαυσα στιχουργώντας τον ειλικρινά,- για τους άλλους γυφτο-0μέρ Βρυώνηδες και Ρωμηούς γυφτοπασάδες -τί ταιριαστά αλήθεια που πιάνουν τα Οθωμανικά οφφίκια τους νεόκοπους αυτούς Ελληνευρωπαίους ''λειτουργούς του δημοσ. συμφέροντος'' ! -θάθελα να συμπληρώσω τα κάτωθι :

    ο Ανδρ. Παπανδρέου ήξαιρε μόνο από ..ζειμπέκικο. Σώθηκε όμως με ευφυία αναθέτοντας στην μοναδική Μελίνα Μερκούρη το Υπ/γείο Πολιτισμού. Ο γεροΚαραμανλής, εξάλλου, ο ''εν Πρώταις Σερρών - πρώην Κιούπκο'ι'- ιδών το φώς'' εκτός απ' τον Σώτο Παναγόπουλο και την Νανά Μούσχουρη, δεν είχε και τόση επαφή με τον Πολιτισμό.Απλός δικηγόρος και κελεπούρι της Δεξιάς ήταν.Δέν μπορείς δα να περιμένεις περισσότερα απ' τον ''κηπουρό'' της θεραπαινίδας του Πολιτισμού βασιλίσσης-μητρός (ξεχνιούνται αυτά ποτές ;) Φρειδερίκης -1955-56.Ωστόσο, παρα τα 'καντήλια' του είχε στύλ.(Τουτέστιν προσωπικότητα).

    Όσο για την παραδοσιακή αριστοκρατία του Κεφαλαίου -Ν.Δημ/τία- γενικώτερα, ας θυμηθούμε την βαθυστόχαστη ρήση του κ. Κούβελα. Μίλησε περί 'ποιητών λαπάδων' , -λαπάς κι ο συντηρητικός-πολιτικά- Ελύτης ...- .Υποψιάζομαι πως αρκετοί απ' αυτούς τους δικηγόρους βουλευτές δεν έχουν βαθύτερη Πολιτιστική Παιδεία. Κι άς καμώνονται τους απογόνους του Λυκούργου και του Ευριπίδου -τρομάρα τους !.. Εξ Αρβανιτών, Βλάχων, Σλαβοφώνων και τουρκοφώνων προέρχονται, για να μιλήσουμε αυστηρά. Ο Ελληνίζων καπλαμάς δεν φτάνει να αλλάξει το υπόστρωμα .Ειδικα της ελίτ που προκρίνεται να ασκήσει Πολιτική.Πού να βρείς σήμερα Παναγιώτηδες Κανελλόπουλους (η πολύτομη ΄''ΙΣΤΟΡΊΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΎ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ'',εξαιρετικό έργο του, είναι εξαιρετική ...εξαίρεση στους ελληνες Πολιτικούς). Καί το υπόστρωμα, να πουμε καθαρά, είναι λαικισμός, αμορφωσιά και κακοδιαχείριση.
    KOSTAS TRENT.

    ΑπάντησηΔιαγραφή