Το Πνεύμα της Θλίψεως

Το πνεύμα του Πολυτεχνείου όπως θα το απέδιδε σήμερα συμβολικά ο ρομαντισμός ενός Γύζη. Τόσο λίγοι, τόσα πολλά, τόσο ματαιωμένα. Μπήκα στην Φιλοσοφική το 1972, έζησα το 1973 και την ταράτσα της Νομικής και το Πολυτεχνείο. Ανήκω μοιραία στη γενιά του, ό τι κι αυτό σημαίνει πια ...

Ν. Γύζης, το Πνεύμα της Θλίψεως, 1896

 (Ενθύμιο Πάρι Χαβιάρα, αφιερωμένο σε Πάρι Στεφανίδη, τέσσερα χρόνια νεότερο μου).

 ΥΓ. Αυτή την ανάρτησή μου για την εξέγερση του Πολυτεχνείου το φουμπού την κατέβασε και με τιμώρησε με αποκλεισμό 7 ημερών! Σημειωτέον ότι δεν λειτουργεί ούτε το messenger! Α, ρε Zuckerberg φιλότεχνε!