Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 7 Μαΐου 2019

Για τους άπιστους όλου του κόσμου (είμαστε εξάλλου η πλειοψηφία)





Ο Caravaggio φιλοτεχνεί αυτό το απίστευτα επαναστατικό έργο ενώ είναι μόλις τριάντα χρονών. Επιλέγει σχολαστικά τις πληβειακές φιγούρες που θα του ποζάρουν (τις ξαναβρίσκουμε και σε άλλες του συνθέσεις) και στήνει κυριολεκτικά ένα δράμα δωματίου αποκαθαίροντας την αφήγηση του από ο,τιδήποτε περιττό. Φωτίζονται μόνο όχι τόσο οι πρωταγωνιστές όσο η παράφορη δράση τους. Ο άφωνος αγώνας του δρώντος αμφισβητία και του παθητικά υπομένοντος Χριστού. Ο Θεός μοιάζει να υποφέρει από το θρασύ δάχτυλο του ανθρώπου που έτσι αναμοχλεύει τη πληγή Του. Τόσος ενοχλητικός βερισμός εδώ όσος ποτέ ακόμη και στο πιο ακραίο Χόλιγουντ! Η ένταση των τεσσάρων προσώπων είναι τέτοια που ο θεατής την αισθάνεται σχεδόν σωματικά. Κυριαρχεί η αισθητική των σκισμένων βρώμικων ρούχων, των λερωμένων χεριών, της βαριάς αναπνοής.Του σωματικού ιδρώτα από την αγωνία ή τον φόβο. Αυτός ο αδίστακτος, εμπρός στο προσωπικό του διερώτημα, Θωμάς κερδίζει στο τέλος τον θεατή. Ποιός δεν θα ήθελε να είναι στη θέση του;  Να μάθει δηλαδή την αλήθεια από πρώτο, κυριολεκτικά, χέρι;
Εξάλλου η απόσταση ανάμεσα στην εικόνα και την πραγματικότητα, τον θεατή και τον θεώμενο, την μεταφυσική της τέχνης και την φυσική της ζωής, έχουν θαυμαστά εδώ μηδενιστεί. Μπαρόκ γαρ! Υπάρχει μόνο ό τι βλέπεται και η όραση γίνεται αφή. Ποτέ άλλοτε τέτοιος και τόσος αισθησιασμός στην τέχνη. Ο Θωμάς και ο δάσκαλος του σε μια σωματική επαφή στα όρια της ερωτικής βίας. Επειδή μόνο με τα σώματα σώζονται οι ψυχές. 
Και στο βάθος του πίνακα το καθολικό Ιερατείο να γλείφει τα δάχτυλα του για το θεόπεμπτο δώρο του βλάσφημου ζωγράφου. "Βάλτε τα δάχτυλα σας μέσα στο ίδιο το σώμα του θεού" είναι σαν να λένε στο ποίμνιο τους... Που θα πει "Επί των τύπων των ήλων "( στους τύπους θα σταθούμε; ). "Μπορείτε! Εδώ και τώρα."(Αν μπορείτε, μη πιστεύετε άθεοι, τώρα)!
Έτσι, ο τυχοδιώκτης Caravaggio αναδεικνύεται ο μεγαλύτερος προπαγανδιστής του Χριστιανισμού, μετά βέβαια τον Απόστολο Παύλο. Και συγχρόνως εγκαινιάζει ο ίδιος εδώ εκείνη την εποχή, την δική μας εποχή, όπου ο λόγος θα υποχωρεί σταθερά εμπρός στην γοητεία της εικόνας. Στην υποβολή και την μαγγανεία της. Σ'αυτήν την εικόνα όπου ακόμα κι οι πιο άπιστο,ι εν τέλει, θα  πιστεύουν...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου