Μαίνεται ήδη ένας εξειδικευμένος, τοπικός εμφύλιος πόλεμος. Τρομοκράτες εναντίον αστυνομικών. Οι τελευταίοι μετράνε ήδη πολλούς νεκρούς και τραυματίες. Από τον περασμένο Δεκέμβρη η εύκολη πλάκα της πιτσιρικαρίας είναι να πηγαίνει στ’ «απελευθερωμένα» Εξάρχεια και να εκτονώνεται στους μπάτσους. Συντωχρόνω η προοδευτική αριστερά βρήκε στην αστυνομία τον εύκολο ταξικό στόχο της. Ανακάλυψε επιτέλους τον αληθινό της ταξικό εχθρό. Άλλο που δεν ήθελε η άκρα Αριστερά. Τ’ αποτελέσματα τα βλέπετε. Οι αστυνομικοί υπάλληλοι ραγδαία επαναϊδεολογικοποιούνται, αποκτούν κι αυτοί στοχοποιημένους εχθρούς, είναι έτοιμοι να προβούν σε αντίποινα καθώς νιώθουν εγκαταλελειμμένοι από την πολιτική ηγεσία. Το τυφλό μίσος είναι έτοιμο να δημιουργήσει νέα δράματα…
Θυμάμαι πέρσι έξω από τον Άγνωστο Στρατιώτη νεολαίους να φτύνουν και να βρίζουν τα παρατεταγμένα ΜΑΤ. Μπορεί οι μικροαστοί να σταυροκοπιούνται αθώοι αλλά τα δυο αντίπαλα μέρη θυμούνται καλά τις διαφορές τους. Ενδεχομένως να τις μάθουμε κι εμείς όταν σε 50 χρόνια κάνει μιαν, ανισόβαρη, ταινία σχετικά ο γιός του Βούλγαρη.
Ελλείπει τραγικά στον τόπο μας ο κριτικός λόγος δηλαδή ο διάλογος. Όλα τα πολιτιστικά προϊόντα είτε λάμπουν μέσα από το παραμορφωτικό σελοφάν των ΜΜΕ είτε μαραζώνουν άκλαυτα μακριά από τους προβολείς της ενημέρωσης. Συνήθως ακούγεται το μέτριο και λάμπει το θολό. Εκατοντάδες τα μυθιστορήματα, οι εκθέσεις, οι παραστάσεις, οι μουσικές παραγωγές, χιλιάδες οι εμπλεκόμενοι δημιουργοί. Ένας ορυμαγδός που εντέλει ενταφιάζει το ουσιαστικό και αποθεώνει το θόρυβο. Πατείς με πάτωσε στο «κλουβί με τις τρελές», στο «πουθενά», bestseller τα ρομάντζα και οι αντίκες. Ο πειραματισμός γίνεται αυτοσκοπός, μέσα και στόχοι μπερδεύονται γλυκά και η μετριότητα βασιλεύει ακατανίκητη. Οι γέροντες νεάζουν ενοχλητικά αρνούμενοι να ωριμάσουν και οι νέοι γεροντοδείχνουν μέσα στον προβλέψιμο αβανγκαρντισμό τους. Η κόλασή μας μοιάζει με πολυδιαφημισμένο υπερθέαμα που αναπαράγει τον φωταγωγημένο εαυτό του.
Εσείς τι θα δείτε απόψε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου