Δεν ακούω ούτε λέξη, οι τραπεζίτες είναι σέξι
πρόεδρος Μάο
Τώρα που απέτυχα παταγωδώς να καταλάβω έτερες δημόσιες θέσεις -με πρόλαβαν επιτήδειες εταίρες- όπως μου επεσήμαναν με οξυδέρκεια και παρρησία μη συνάδελφοι δημοσιογράφοι, τι μένει να κάνω εγώ, ένας μη δημοσιογράφος και συγχρόνως αφελής γραφιάς, τιμητής των κ.κ. Τράγκα και Ευαγγελάτου; Τι θα μπορούσε να γίνει ένας δήθεν αριστερός -δήθεν δεξιός σ' αυτόν τον κόσμο των πούρων ιδεολόγων και των καθεστωτικών πουρών; Να πάρει εκπομπή στην ΕΡΤ; Αδύνατον! Πρόλαβε ένας άλλος μη αριστερός - μη δεξιός, μη υπερνομάρχης. Ο κ. Τζαννετάκος. Μια ιδέα είναι ν' αναλάβω πρόεδρος-άνκορμαν του «Alpha». Ελα όμως που δεν διαθέτω αυτές τις φλοτάν, ελεκτρίκ γραβάτες που οφείλει να φοράει ένας δυναμικός τηλε-παρουσιαστής ή έστω πρωθυπουργός. Εμένα οι, ελάχιστες, γραβάτες μου είναι γκρι, σιέλ μπλε και νουάρ ανθρακί (με την καλή έννοια). Και σας ερωτώ: Μπορεί να σταδιοδρομήσει κανείς στα μίντια ή τη Βουλή με νουάρ ανθρακί γραβάτα; Ποτέ των ποτών! Αρα, τι μένει να γίνω, ποια θέση να καταλάβω αναλόγως των προσόντων μου; Μα τι άλλο από διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος! Τουτέστιν να καταστώ γκαργκάνας στη θέση του κ. Γκαργκάνα. Και γαία πυρί μιχθήτω!
Και γιατί όχι σας παρακαλώ; Σιγά τη δύσκολη δουλειά... Με φαντάζεστε με μαύρο κοστούμι, μαύρη γραβάτα να διαβάζω την ετήσια έκθεσή μου για τα μαύρα χάλια της μαύρης εθνικής μας οικονομίας; Θα είμαι μούρλια! Θα αναγιγνώσκω αργά το επίσημο κείμενο -το οποίο συνήθως λέει τα ίδια και τα ίδια από γενέσως ελληνικού μη κράτους. Το μη έθνος, άσχετο, προηγήθηκε. Ο,τι κι αν λέει ο κ. Αντώνης Χομπσμπάουμ-, θα κοιτάζω στα μάτια τους νυσταλέους συνέδρους και τους κατατονικούς οικονομικούς συντάκτες και θα κρούω τον κώδωνα του κινδύνου προς πάσαν κατεύθυνση. (Α, να θυμηθώ ν' αγοράσω έναν κώδωνα κινδύνου.)
Θα μαλώνω επίσης τη συγκυβέρνηση, τη μη αντιπολίτευση, το χριστεπώνυμο πλήρωμα των καταναλωτών και καταναλωτριών, προειδοποιώντας τους πως αν συνεχίσουν έτσι, θα καταστούν σύντομα μη καταναλωτές και μη καταναλώτριες. Εγινα σαφής νομίζω. Επειτα θα πηγαίνω στο γραφείο μου και θα ενημερώνομαι για την πορεία της διεθνούς οικονομίας και των χρηματιστηριακών δεικτών από τη γραμματέα μου. Κι αν έχω απορίες, θα διαβάζω τ' άρθρα του Γ. Αγγελή στην «Κυριακάτικη». Πανεύκολο! Θα συντάξω μάλιστα από τώρα τις εκθέσεις μου ώς το 2018, οπότε και σκέφτομαι να εγκαταλείψω το πόστο του διοικητού και να μετακινηθώ σε κάποιο μουσείο, εφόσον βεβαίως έχει κενωθεί ώς τότε εκεί η σχετική θέσις.
Θα μου πουν βέβαια οι κακεντρεχείς πως δεν είμαι ούτε οικονομολόγος ούτε και τραπεζίτης. Ε, γι' αυτό ακριβώς θα προωθηθώ, προϊόντος του χρόνου, που θα 'λεγε και ο κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος σε έτερο, πιο καλλιτεχνικό θώκο. Αν και χρειάζονται υψηλή αισθητική και καλλιτεχνικός οίστρος για να είσαι διοικητής της τράπεζας! Ως τώρα είχαμε αυθεντικούς οικονομο-τεχνοκράτες. Και τι καταλάβαμε; Είδατε εσείς καμιά βελτίωση στα μικροοικονομικά σας; Διαπιστώσαμε κάποια αισιόδοξη εξέλιξη στα μακροοικονομικά μας; (Βλέπετε; Αρχίζω ήδη και χρησιμοποιώ τη δέουσα ορολογία!)
Ας δοκιμάσουμε λοιπόν κι έναν ιστορικό τέχνης - μη δημοσιογράφο, μπας και κάνουμε χαΐρι! Εκτός κι αν σας αρέσει το ενιαύσιο χαρακίρι των ειδημόνων. Καλημέρα σας, κ.κ. Χριστοδουλάκη και Αλογοσκούφη μου! Ω, έχω πολλές ιδέες για τη νέα μου θέση. Κατ' αρχάς, θα διανθίζω τα κείμενα και τις διατάξεις μου με λέξεις και εκφράσεις παρμένες από την Ιστορία της Τέχνης! Δεν είναι πρωτότυπο; Ας πούμε, θα θίγω τα έντονα εξπρεσιονιστικά φαινόμενα που παρατηρούνται στις αναδυόμενες οικονομίες της Ανατολής, αλλά και θα υπογραμμίζω το γενικότερο σουρεαλισμό που κυριαρχεί στο διεθνές πιστωτικό σύστημα. Θα επιμένω στο κιάρο σκούρο και την άρτε πόβερτα της εκσυγχρονισθείσης Ψωροκώσταινας, ενώ θα παραλληλίζω τα δύο κόμματα εξουσίας με τους Gilbert and George. Και Σιαμαίοι και αδελφές· και μη γλύπτες και μη ζωγράφοι. Και γαμώ τις αναλύσεις.
Επίσης θα προβαίνω σε αγορές. Αλλά και σε πωλήσεις, ενώ από τα υπερκέρδη της τράπεζάς μου θα χρηματοδοτώ και το ρημάδι το υπουργείο Πολιτισμού και τον συμπαθή Μπομπ Βουλγαράκη του. Γιατί, αν περιμένει από τον προϋπολογισμό ...φέξε μου και γλίστρησα (Δεν είναι πολύ επιστημονική η έκφραση, αλλά διαθέτει ενάργεια.) Τέλος, ως κορυφαία καινοτομία μου θα συντάσσω τα κείμενά μου στη γαλλική! (Θα με βοηθήσει και η Βερονίκ σχετικά.) Αντιλαμβάνεστε; Ξεφεύγουμε πλέον από τη βαλκάνια μιζέρια. Γινόμαστε πιο Ευρωπαίοι. Αφήστε που ούτως ή άλλως δεν θα με διαβάζει κανείς. Αρα; Τι ελληνικά, τι γαλλικά. Είμαι βέβαιος πως ως διοικητής μη οικονομολόγος, μη δημοσιογράφος θα διαπρέψω. Αρκεί να συναινέσει και ο κ. πρωθυπουργός. Προς το παρόν έχω αποσπάσει το ΟΚ. του κ. Αράπογλου, της κ. Αράπη και του μαύρου γερουσιαστή κ. Ομπάμα. Πού θα πάει, θα πειστεί και ο Κωστάκης. Είναι παλαιός φίλος. Ελπίζω μάλιστα να μου δανείσει και μερικές γραβάτες του...
* Διδάσκει Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (όταν αυτό είναι ανοιχτό)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου