Ηρθε, που λέτε, καθ' ύπνους του επηρμένου κ. Ρουσόπουλου και του μετριοπαθούς κ. Αλογοσκούφη η πένθιμος κόρη Κασσάνδρα με βαρύ, μαβί πέπλο και προφήτευσε σε θεόπνευστους στίχους Λίνας Νικολακοπούλου και εξωσωματική εμψύχωση Δημήτρη Παπαϊωάννου -με την καλή έννοια, κυρ Χάρη μου- τα εξής: «Φαντάζεσθε, ω τάλαινες ψυχές, του χρόνου τέτοιαν εποχή που ανθίζει η γης μυριστικό δεντρολίβανο και χλοερό τριφύλλι, εσείς να είστε εκτός εξουσίας; Ποιος να το 'λεγε, ποια μάντιδα κακών, ποιος Τειρεσίας και ποια Σίβυλλα και Πυθία ότι δεν θα εξασφαλίζατε, ω ατζαμήδες, και δεύτερη τετραετία καταλύοντας έτσι άγαρμπα το εντόπιο κοινοβουλευτικό έθος του δικομματισμού; Γιατί όντως χρειάζεται ταλέντο για να χάσει κανείς υπό τις νυν συνθήκες, ήγουν απ' αυτό το ΠΑΣΟΚ του συγκεκριμένου Γιωργάκη. Τουτέστιν πρέπει να είσαι και πολύ Κωστάκης για να στερήσεις από ένα ολόκληρο κόμμα γεμάτο υψηλές φιλοδοξίες και ομολογημένα ονειροπόλους οπαδούς για το υψηλό, το καλό και το ωραίο, για την πρόοδο, την ευημερία, για το μέλλον, για το καινούργιο, για το καλύτερο που όλοι δικαιούμεθα, για τον τόπο και τα πεπρωμένα του, για τη συνέχιση δηλαδή της κυβερνητικής ευωχίας. Πρέπει να έχεις διαπράξει, γαμώτη της, τεράστια επικοινωνιακά λάθη, εσύ ένας μετρ του τακτικισμού και των επικοινωνιακών τρικ -προφέρεται «τρυκ»-, για να βρίσκεσαι τώρα στον λάκκο των δακτύλων των λεόντων, υποχείριος του τελευταίου pretender-ης που θα έπρεπε κανονικά να σε τρέμει και να είσαι υποχρεωμένος να απολογείσαι στο μικροαστικό πόπολο για την πολιτική που δεν υλοποίησες -με την κακή έννοια- εκλιπαρώντας το, εσύ ένας λιπαρής και ιοστεφής ηγεμών, να μη στραφεί προς τον karatzafer-ης και τους αϊδωνάι μουτζαχεντίν του. Κακούργα κοινωνία, που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους ρίχνεις στα Τάρταρα! (της metron analysis).
Φταις όμως και συ που δεν εκσυγχρονίστηκες καθόλου παρά τις εξαγγελίες σου και ήρθες με τα παλιά κατασταλτικά ανακλαστικά να πουλήσεις βραχυπρόθεσμη «τάξιν και ασφάλειαν» καταμεσής του μπάχαλου. Πού πα' ρε Karamitr-ος (security); Την Ιστορία οφείλουμε να τη διαβάζουμε όχι σαν λογιστικό κατάστιχο ή σαν γραμμικό τηλεφωνικό κατάλογο αλλά ως το σύνολο των, δυνάμει, ανατροπών που οδηγούν σε δυναμικές ανακατατάξεις. Οι μεγάλοι πολιτικοί πέπρωται να γυρίζουν πυρετικά τις σελίδες της Ιστορίας, οι μικροί απλώς να τις σαλιώνουν χωρίς να μετακινούνται ρούπι. Θόδωρε, πρέπει να το παραδεχθείς: το I.Q. της κυβέρνησης της οποίας ηγείσαι είναι πολύ χαμηλό. Θα μου πεις βέβαια πως υπάρχει στο σχήμα κι ένας Πετροδούκας, το αγλαό αποκορύφωμα γιαπισμού και τεχνοκρατίας. Σωστό κι αυτό. Καλημέρα σας, κ. Εβερτ, έχετε τους χαιρετισμούς όλων των εγκλωβισμένων του Χρηματιστηρίου αλλά και των νέων θυμάτων των παλιο-ασφαλιστικών ταμείων. Θα μου πείτε με τη σειρά σας πως εσείς δεν είχατε ιδέα. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Πως δεν έχετε ιδέα γενικώς -με την καλή έννοια- κ. Μιλτιάδη μου. Αλλά παρ' όλα αυτά επιμένετε να κατακεραυνώνετε τους άλλους, τους τάχα μου άσχετους του ΠΑΣΟΚ. Ναι, πλην τώρα υφιστάμεθα τας μαλθακίας υμών. Και στην οικονομία και στην παραγωγική διαδικασία και στην κοινωνική πρόνοια και στην υγεία και στην παιδεία και στον πολιτισμό. Για να το θέσω πιο κομψά, γενικώς σκατά (αν με αντιλαμβάνεσθε και δεν χρησιμοποιώ πολύ εξειδικευμένη ορολογία).
Δαπανήσατε 3 χρόνια για μιαν ψευδεπίγραφη συνταγματική αναθεώρηση που αυτοακυρώθηκε και μιαν εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» που ξύπνησε σύμπαντες τους από χρόνια κοιμισμένους και από πολλά τέρμινα ναρκωμένους. Που ανάστησε το νεκρό και οδωδός φοιτητικό κίνημα. Και πώς αντιδράσατε; Δεν φτάνει που μας κοροϊδέψατε αποκαλώντας «προοδευτισμό» τα πανεπιστήμια της Εκκλησίας, από πάνω τα βάλατε και με τον ΣΥΝ πως δήθεν κουκουλοφορεί -κουκουλοφάλες!- κάνοντας αντί πολιτικής μικροπολιτικούς προεκλογικούς υπολογισμούς. Ελα μου όμως που, ξανά γαμώτη μου, ο ΣΥΝ θα μπει πλησίστιος και στην επόμενη Βουλή, συρρικνώνοντας έτι περαιτέρω την, πολύ σχετική πλέον, αυτοδυναμία σας. Στο αισιόδοξο βέβαια σενάριο ότι θα κερδίσετε, έστω και με ισχνή πλειοψηφία, τις προσεχείς κάλπες. Τουτέστιν, ξανά σκατά, κ. Προκόπη μου, αν δεν χρησιμοποιώ πολύ βαρετά νομικά ως προς την περιγραφήν της δυσοιώνου καταστάσεως. Ενα κομβολόγι από χαμένες ευκαιρίες, δηλαδή προκλητικό νεποτισμό, αναξιοκρατία και κουμβάρους από την οικονομία ώς τον πολιτισμό (ιδίως της Θεσσαλονίκης, κ. Βουλγαράκη μου). Εφτασαν μόλις τρία χρόνια για να εξισωθεί στη λαϊκή συνείδηση η ΠΑΣΟΚική ισοπέδωση με τη νεοδημοκρατική κατολίσθηση. Και αυτό είναι η χειρότερη προοπτική που αντιμετωπίζει σήμερα ο τόπος. Σε βαθμόν ώστε και οι αστεϊσμοί ν' αποκτούν στυφή γεύση. Εφ' όσον τόσες πολλές συγκεντρωμένες μετριότητες κορδακίζονται και αυτοσχεδιάζουν απερίσκεπτα με διακύβευμα το μέλλον των παιδιών μας.
ΥΓ. Ο νόμος Βενιζέλου ξαναχτύπησε! Η κ. Δρούζα, άξια συνεχίστρια του κ. Φρισύρα, ζητεί από τους Στάθη, Πετρούτσου και Γκολεμά εκατοντάδες χιλιάδες (!) ευρώ, διότι, λέει, την προσέβαλαν. Με τα κιλά τίνος, διερωτώμαι, ζυγίζεται η προσβολή ώστε να καταλήγουν στα συγκεκριμένα ποσά και πώς είναι δυνατόν να τιμωρείται η «αυθαιρεσία» της γραφής με την αφαίρεση λ.χ. ενός πατρικού διαμερίσματος -όπως συνέβη πρόσφατα με νεαρή συντάκτρια της «Βραδυνής»- ή με το κλείσιμο ενός ιστορικού περιοδικού. Ο νόμος-λαιμητόμος επιτρέπει σε τύπους σαν τους κ.κ. Δρούζα και Φρισύρα να επιδείξουν αμείλικτα τον πολιτισμό τους. Είναι όμως παρακμή να ζητείται επωνύμως «να πληρώσει ο συντάκτης» κι όχι να αποσυρθούν οι απαράδεκτες αγωγές. Βλέπετε όταν ο φθόνος τυφλώνει, λησμονούνται ακόμη και τα στοιχειώδη. Οπως φέρ' ειπείν η αλληλεγγύη του χώρου. Πώς το είπε η Κασσάνδρα; «Σήμερα εγώ, αύριο εσύ».
14/04/2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου