Το Α της Μεταρρύθμισης

Του ΜΑΝΟΥ ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ*

Στο τέλος τα ίδια μας τα όνειρα

θα μας σώσουν.

Ν. Καρούζος

Είναι γνωστή τοις πάσι η αδυναμία που μου έχει ο πρωθυπουργός και πόσο τον επηρεάζω, θέλω δεν θέλω. Για παράδειγμα, μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές του 2004 πίναμε τσίπουρα στη Ραφήνα και χαζεύαμε τη φεγγαράδα. Τη στιγμή που θα μου σέρβιρε το δωδέκατο ποτήρι, αντιστάθηκα λέγοντας: «Σεμνά, σεμνά και ταπεινά, γιατί έχω μετά οδήγημα». Με κοίταξε περίεργα τότε και μου έδωσε μια γκαζόζα. Αργότερα κατάλαβα το γιατί. Μετά μερικές μέρες κι ενώ βλέπαμε Παναθηναϊκό στην τιβί φώναξα εκνευρισμένος με την εκατοστή στραβοκλοτσιά του Βύντρα: «Αυτό το καφενείο χρειάζεται επανίδρυση». Το μάτι του Καραμανλή άστραψε διαβολικά, άφησε την πίτσα που κρατούσε και σημείωσε κάτι σ' ένα χαρτί. Αργότερα συνειδητοποίησα τι, όταν τον άκουσα να παρουσιάζει το πρόγραμμα της Ν.Δ. στη Βουλή.

Επίσης του έχω συστήσει τους περισσότερους συμβούλους του, ακριβώς για να μη μ' ενοχλεί συνεχώς στο κινητό. Βέβαια, έχω υποσχεθεί πως θα βάζω ένα χέρι στους εκάστοτε ανασχηματισμούς. Υπό τον όρο όμως να τους σχεδιάζουμε ήρεμα στο γνωστό μας ψαράδικο, κοντά στο σπίτι του. Με τσίπουρο και τσιπούρα ψητή μπορείς να αξιοποιήσεις από Τσιτουρίδη έως Καμμένο. (Αρκεί να μην έχει καεί από κάποια απροσεξία. Η τσιπούρα.) Είναι αλήθεια πάντως ότι τον τελευταίο χρόνο έχουμε κάπως απομακρυνθεί. Η γυναίκα μου με έβαλε σε αυστηρή δίαιτα και ο γιατρός μού περιόρισε το αλκοόλ. Τ' αποτελέσματα τα βλέπετε. Η κυβέρνηση κάνει κοιλιά, χάσαμε μία ολόκληρη χρονιά συζητώντας για εκείνη τη συνταγματική αναθεώρηση, που όμως δεν θα γίνει, μας έπνιξαν μετά τα ομόλογα και τα δακρυγόνα του Βύρωνα. «Ελα να πιούμε κάνα ποτήρι», μου τηλεφώνησε ο πρόεδρος μ' ένα ύφος που σήμαινε πολλά. «Γκαζόζα έχεις;» του απάντησα βαρύθυμα, με το μυαλό μου να δουλεύει πυρετωδώς. Η μεταρρύθμιση είναι σε κίνδυνο. Επρεπε να δράσω ακαριαία.

Πριν από ένα μήνα τού σύστησα ένα εξαιρετικό παιδί, παλιό στέλεχος της ΟΝΝΕΔ, μέλος της Θύρας 13, δουλευταρά και μ' ένα εξαιρετικό προσόν. Είναι μουγκός! «Κώστα», του λέω, «θα γίνει ο πιο σημαντικός σου σύμβουλος. Θ' ακούει και δεν θα μιλάει. Ο Λούλης θα χάσει τον ύπνο του». Μου χαμογέλασε μ' εκείνο το χαμόγελο που με διαλύει, έριξε μια στην πλάτη του νέου συμβούλου και είπε: «Πάμε, χοντρέ, έχουμε πολλή δουλειά». Αναστέναξα ανακουφισμένος. Τα πράγματα πήγαιναν περίφημα ώς τη στιγμή που ο Αβραμόπουλος ενημέρωσε τον Καραμανλή πως ένας γιατρός Αμερικανός, φίλος της Κοντολίζας, βρίσκεται στην Ελλάδα και εφαρμόζει μια τελευταία μέθοδο που θεραπεύει τη μουγκαμάρα. Ο πρόεδρος συγκινήθηκε, ο σύμβουλος αναθάρρησε και το ραντεβού με το διάσημο γιατρό, ένα μαύρο θηρίο δύο μέτρα, σε απόχρωση Ομπάμα, κλείστηκε. Εμένα κάτι δεν μου άρεσε σ' αυτή την εξέλιξη, αλλά δεν είπα τίποτε. Εν πάση περιπτώσει ο σύμβουλος παρουσιάστηκε αμέσως όλος αγωνία κι ελπίδα στο μάγο εκ Ν. Υόρκης, ο οποίος, συν τοις άλλοις, έμοιαζε και στον Σχορτσιανίτη. Κακός οιωνός. Μαύρος και άραχλος!

Ο γιατρός, που λέτε, υποδέχεται εγκάρδια το μουγκό παρά τω πρωθυπουργώ, του εγγυάται την αποτελεσματικότητα της πρωτοποριακής μεθόδου που εφαρμόζει και του ζητάει να ...γδυθεί και να σκύψει. «Μμμμ;» επιχειρηματολογεί όλος απορία ο ασθενής, αλλά ο γιατρός επιμένει και τον τοποθετεί στο παράθυρο, για να υπάρχει καλύτερο φως. Ενώ λοιπόν έχει σκύψει ο δύστυχος μουγκός, δέχεται την αήθη όσο και αστραπιαία επίθεση του Αμερικανού, που θύμισε το στρατηγό Σβάρτσκοπφ στον πόλεμο του Κουβέιτ. «Αααα!» ανακράζει με σπαραγμό ο δυστυχής σύμβουλος. «Πάμε εξαιρετικά, η μέθοδος αποδίδει! Συγχαρητήρια, αγαπητέ», του λέει ο γιατρός και τον χτυπάει, κι αυτός, καθησυχαστικά στην πλάτη. «Περάστε αύριο την ίδια ώρα για το Βήτα».

Και μένω εγώ τώρα με την υποχρέωση να συνοδεύω τον ασθενούντα συνάδελφο στο γιατρό, αλλά και να μεταφέρω στον πρωθυπουργό πως, παρά τις φιλότιμές μας προσπάθειες, η Μεταρρύθμιση, την οποία μ' όλη μας τη ζέση υποστηρίζουμε και θα τη χρησιμοποιήσουμε ως βασικό μας επιχείρημα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, βρίσκεται ακόμη στο Αλφα. Τουτέστιν, υπολείπονται ακόμη άλλα 23 γράμματα!

-Μήπως σας βρίσκεται καμιά γκαζόζα;

ΥΓ.: Διαλέξτε μόνοι σας ποια στοιχεία του ανωτέρω κειμένου είναι αληθινά και ποια προϊόν φαντασίας. Μην ξεχνάτε όμως πως αλήθεια είναι εκείνη η έννοια η οποία σταθερά χρήζει αναθεώρησης.

*Ο Μάνος Στεφανίδης είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων
12/05/2007