Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 13 Αυγούστου 2007

Η τιμή και η τιμή της


Δεν υπάρχει τιμή, υπάρχει ταρίφα Β. Ραφαηλίδης

Με αφορμή την υπέρογκη απαίτηση του προέδρου της ΕΡΤ κ. Παναγόπουλου εναντίον της εφημερίδας «Παρόν», αναδημοσιεύουμε ένα επίκαιρο κείμενο του Βασίλη Καββαθά που το πρωτοδιαβάσαμε στο «Αντί» πριν από τρία χρόνια ακριβώς:

«ΟΜητσοτάκης κατά του Στάθη (Σταυρόπουλου). Η Γιάννα (και ο Θόδωρος) κατά του Φίλιππα Συρίγου... Και ο χορός των αγωγών καλά κρατεί. Η φάμπρικα που άνοιξε ένας νόμος, ο περί αστικής ευθύνης του Τύπου, λαμβάνει διαστάσεις επιδημίας.

Το επισημαίνει η Ενωση Συντακτών (ΕΣΗΕΑ) με αφορμή τα αλλεπάλληλα κρούσματα που δεν αποβλέπουν στην αποκατάσταση της τρωθείσης υπολήψεως, αλλά στη φίμωση των δημοσιογράφων - ο γενικός αφορισμός δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να έχει κάποια στιγμή δίκιο ο ενάγων. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα ζητήματα που δεν πρόβλεψε ο νομοθέτης στην πρεμούρα του να προστατέψει τους πολίτες από την υπαρκτή... κακοήθεια των δημοσιογράφων.

Λόγου χάρη, κάτι που δεν ξέρει ο κόσμος είναι ότι: Τα αλλεπάλληλα κρούσματα προσβολής της προσωπικότητας διαφόρων πολιτών από δημοσιογράφους αλλά και από δημοσιογραφούντες αλιτήριους οδήγησαν στη νομοθετική κατοχύρωσή τους περνώντας στο άλλο άκρο. (...) Οι ενάγοντες, εκμεταλλευόμενοι το πλεονέκτημα που τους δίνει ο νόμος, καταφεύγουν στη Δικαιοσύνη όταν θίγεται η προσωπικότητά τους από τα γραφόμενα -ή τα λεγόμενα- των εναγομένων και για την αποκατάσταση της τρωθείσης τιμής τους ζητούν τα μαλλιά της κεφαλής τους ως αποζημίωση. Προσοχή: Δεν επιθυμούν την ποινική δίωξη-τιμωρία τους, αλλά την οικονομική τους εξόντωση - και τον αυτονόητο δικό τους πλουτισμό.

Ιδού τι αναφέρει το σκεπτικό μιας απόφασης βασιζόμενης στο σχετικό άρθρο: "Καίτοι η τιμή του ανθρώπου δεν αποτιμάται σε χρήμα, εντούτοις ο νομοθέτης κρίνει ότι η επιβάρυνση του προσβολέως προς τον προσβληθέντα απαλύνει κατά κάποιον τρόπο την προσβολή...". [Απόφαση Πολυμελούς Πρωτοδικείου (9/1/1997), διά της οποίας ο Π. Κωστόπουλος κατέβαλε στον Στ. Κούλογλου 18.000.000 δρχ.]

(...) Κάτι ακόμα, που αγγίζει τα όρια του φασισμού: Στο Πολυμελές Πρωτοδικείο όπου εκδικάζεται η υπόθεση -στο όνομα του ελληνικού λαού- ο κατηγορούμενος παρίσταται διά του δικηγόρου του και δεν ομιλεί παρά διά των μαρτύρων. Με δυο λόγια, δηλώνει "παρών" - είναι εκεί, ακούει τα εξ αμάξης, αλλά δεν έχει δικαίωμα παρέμβασης, παρά μόνο αν το δικαστήριο του κάνει τη χάρη να μιλήσει, δι' ολίγον! (...) ΥΓ. Πολλά από αυτά τα αδικήματα είναι αρμοδιότητας του Πειθαρχικού της ΕΣΗΕΑ, που επιλαμβάνεται ανάλογων ζητημάτων. Οι αγωγές είναι εκ του πονηρού, πάρτε το χαμπάρι, πηγή πλουτισμού και τίποτε άλλο. (...) Το χρήμα δεν απαλύνει -και πώς μπορεί να γίνει αυτό- καμιά προσβολή. Δεν μασάμε».

Ο Βασίλης Καββαθάς τελικά δικαιώθηκε στο Εφετείο σχετικά με τα 295.000 ευρώ που του ζητούσε ο Στέλιος Κούλογλου, όμως το ψυχικό κόστος δεν αποτιμάται με χρήματα. Είχε γράψει πολύ εύστοχα τότε (8/11/05) ο Στάθης: «Εν τω μεταξύ η βιομηχανία των αγωγών συνεχίζεται. Μέσα ενημέρωσης απειλούνται, δημοσιογράφοι οδηγούνται στην εξόντωση, οικονομική και -τις οίδε- τι άλλη...».

Πράγματι! 2 αγωγές την ημέρα υποβάλλονται τα τελευταία 4 χρόνια (sic) εναντίον δημοσιογράφων και ΜΜΕ. Δικηγορικά γραφεία έχουν «εξοπλισθεί» ειδικά γι' αυτή τη νέα πλουτοφόρα φλέβα, ενώ το παραδικαστικό δεν είναι άμοιρο μερικών αποφάσεων-λαιμητόμων. Βλέπετε, οι νομικοί αρουραίοι θάλλουν παντού. Με γραβάτα, παπιγιόν ή τραγιάσκα.

Ενα νέο όμως εξ Εσπερίας ανατρέπει άρδην το σκηνικό. Ο Νικήτας Λιοναράκης της ΕΡΑ-1, που είχε μηνυθεί το 1999 από τον Φ. Κρανιδιώτη και είχε καταδικαστεί και από τον Αρειο Πάγο με την καταβολή 49.238 ευρώ, δικαιώθηκε τελικά στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το οποίο αναγνώρισε λαθεμένη κρίση, αμφισβητώντας βάσιμα το Ν. 1178/81 όπως τροποποιήθηκε το 1995 (νομικός παραστάτης Στ. Τσακυράκης)! Αντιλαμβάνεστε ότι δημιουργείται πλέον ένα πολύ σημαντικό δεδικασμένο, που μπορεί να αμφισβητήσει αναδρομικά τις απαράδεκτες καταδικαστικές αποφάσεις. Ας τολμήσουν όσοι επλήγησαν κι ας καταργηθεί αμέσως αυτός ο τυποκτόνος νόμος. Μας εκθέτει πανευρωπαϊκά.

ΥΓ. (Ανά)μνηση 4 Αυγούστου σήμερα. Επειδή ο φασισμός και πολλά πρόσωπα έχει και σταθερά επίκαιρος είναι.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 04/08/2007

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου