Εγώ, πάλι, άρχισα να νοσταλγώ το Zeppelin. Μετά πάθους. Γιατί αν περιπολούσε στον ουρανό της Αττικής, όλο και κάποια εστία πυρκαγιάς θα εντόπιζε εγκαίρως. Αφού το κράτος δεν προσέλαβε 40 -ακόμη- φύλακες ώστε ν' αποφύγει μια καταστροφή βιβλική για το περιβάλλον, θα απαιτήσει τώρα πολλαπλάσιο κόστος για την, εμβαλωματική ούτως ή άλλως, αποκατάστασή της. Αλλά και οι δήμοι, τα κόμματα, οι φυσιολατρικές οργανώσεις, τα, ημιπαράνομα, κανάλια και ραδιόφωνα που έχουν τις κεραίες τους στον Υμηττό δεν διέθεταν έναν (1), έστω, παρατηρητή-βιγλάτορα που να φωνάξει στη ναρκωμένη μας, την ηλίθια νωθρότητα «φωτιά, ρε!»;
Γιατί, εντάξει, το κράτος. Αλλά κι οι πολίτες του; Ποιος γέμισε τα δάση, τις ακρογιαλιές, τις παρακείμενες λεωφόρους -όπως π.χ. του Καρέα- τα άλση και το περιαστικό πράσινο με σακούλες, μπάζα, απορρίμματα πάσης φύσης και βουνά σκουπιδιών; Ποιος πλάι στις «κρατικές» χωματερές στήνει και ιδιωτικές, ανάλογης αισθητικής; Και, τέλος, ποιος καιροφυλακτεί για να επωφεληθεί από τους εκούσιους ή ακούσιους εμπρησμούς; Μια κοινωνία του κέρδους, του ατομισμού και του εύκολου πλουτισμού, ελλοχεύει για ν' αποκαταστήσει με ταχύτατες διαδικασίες τους εκλεκτούς της. Αυτή είναι η πυρίκαυστη αλήθεια. Που αποκαλύπτει πως η πυρκαγιά είναι ζωτικός κρίκος της παραγωγικής αλυσίδας. Κομμάτι πολύτιμο της αναπτυξιακής διαδικασίας· σαν τις τράπεζες ή το Χρηματιστήριο. στεία πράγματα, αδέλφια!
Για να μετρήσουμε, όμως, τώρα τους εμπρηστές. Πόσοι είναι, εκατό, χίλιοι, εκατό χιλιάδες; Η Πυροσβεστική Υπηρεσία καταμέτρησε μόνο για φέτος περί τις 3.000 πυρκαγιές (ώς σήμερα, τέλη Αυγούστου). Ας πούμε πως μόνον οι 2.000 είναι προϊόν εμπρηστών. Που θα πει ότι δρουν οργανωμένες ομάδες, ανάβουν φωτιές με μηχανισμούς ταυτόχρονα και έχουν προετοιμάσει με τσιλιαδόρους τους τρόπους διαφυγής τους. Ομολογουμένως πολύ αποτελεσματικούς, αφού ώς σήμερα δεν έχει συλληφθεί κανείς (0) «φωτοδότης». Ν' αποτελούνται, λοιπόν, οι ομάδες από 4-5 νοματαίους το λιγότερο; Εχουμε αμέσως 2.000 x 5 = 10.000 εντίμους συμπολίτες μας εμπλεκομένους αμέσως στο σπορ της πυροβασίας (όπως λέμε κτηνοβασία). Υπάρχουν, όμως, και οι έμμεσα πλην καίρια ενδιαφερόμενοι: καταπατητές, κτηνοτρόφοι, κτηματομεσίτες, έμποροι γης, εργολάβοι, μηχανικοί, πολιτικοί που θα νομιμοποιήσουν εκ των υστέρων τις παρανομίες των τοπικών κοινωνιών, λατόμοι, ξυλοτόμοι, ανθρακείς αλλά και οι ποικίλοι οικοδομικοί συνεταιρισμοί υπό το γενικό τίτλο «Οι φίλοι του Δάσους» (φλαμπέ) ή «Οι Ρομαντικοί Φυσιολάτρες» (με το αζημίωτο). Ολοι αυτοί, εσείς δηλαδή κι εγώ, να μην είναι πάνω κάτω 1.000.000; Και λίγους μάς βγάζω! Που θα πει, ένας στους δέκα Ελληνες είναι παθητικός ή ενεργητικός εμπρηστής (ποσόστωση ανάλογη των ομοφυλοφίλων. Και εξίσου δυναμική και παρεμβατική όπως κι αυτή. Ασχετο: Είδα videoclip με τον Σταμάτη Κραουνάκη να κατασπάζεται τον Αντίνοο του Αδριανού. Το θέμα δεν είναι ηθικό, αλλά αισθητικό. Ομοίως και η αηδία).
Λέγαμε, όμως, για τις φωτιές, τους εμπρηστές και το... Zeppelin. Και για όλους αυτούς που ενώ διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την έλλειψη κράτους, δίνουν θηριώδη ποσοστά στα δύο κόμματα εξουσίας, τους Ηρακλειδείς αυτής ακριβώς της... έλλειψης. Θέρος, μικροπολιτική και μικροπολίτες στη μικρομεγάλη Ελλάδα του φλεγόμενου 2007.
Ο απόλυτος σουρεαλισμός;
7 - 19/08/2007
Σταύρου Διακουμή, «Ισορροπία», 2004. (από την έκθεση «Τα ελάχιστα πράγματα», Λουτρά Τήνου).
Θέλω να συμπαρασταθώ αυθόρμητα στο κέιμενό σας, γιατί είχατε το θάρρος να πείτε, ότι οι νεοέλληνες καίνε τον τόπο τους και όχι οι εμπρηστές. Ότι οι εμπρηστές είναι οι νεοέλληνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυλλάβατε το θέμα ως ιστορικός του κόσμου και όχι απλά ως ιστορικός της τέχνης.
Να συμβάλλω ώστε όχι μόνο να μην μείνει απαρατήρητο, αλλά ούτε καν να περάσει ως πρωτεύον, παρά ως το κορυφαίο θέμα εξ όλων, ως τέτοιο που πράγματι είναι.
Γιατί δεν είναι μόνο η καταστροφή των δασών, αλλά η γενικότερη κρυμμένη λογική, που καμουφλαρισμένη από αλαλαγμούς δημοκρατικότητας, καθοδηγεί ολάκερο τον έλληνα και τα καμώματά του. Και αυτή πρέπει να χτυπηθεί πάση θυσία γιατί πεθαίνουμε κάθε μέρα σαν χώρα, σαν άνθρωποι, σαν οτιδήποτε έχει απομείνει.
Να το πούμε και να το βροντοφωνάξουμε αυτό, πιο πολύ από το: αμερικάνοι φονιάδες των λαών, ή οποιοδήποτε άλλο σύνθημα που βολεύει και ξεπλένει τους έλληνες. Οι νεοέλληνες με τα μεγαλόστομα συνθήματά τους ξεπλένουν τον εαυτό τους και τις ενοχές τους. Την σκατωμένη τους συνείδηση.
Και να προσθέσω, ότι επί κεφαλής σχεδιαστές, με τις υπογραφές τους ανεξίτηλα πάνω την ιστορία, πάνω στα δασοκτόνα νομοσχέδια, είναι οι υπουργοί του σοσιαλισμού και της δεξιάς. Είναι αυτός μάλιστα ο λόγος που στην καθημερινή κοινωνική ζωή θέλουν μανιασμένα να καταργήσουν την ιστορία, άλλοι ως φουκουγιάμες και άλλοι ως εκσυγχρονιστές ιστορικοί, για να μην θυμούνται οι νέες γενιές και για να μην υπάρχουν κυρίως ντοκουμέντα για τα εθνικά, κοινωνικά και οικολογικά τους εγκλήματα.
Θλιβερή κουστωδία πίσω τους, όλοι ανεξαιρέτως οι βουλευτές του πασόκ και όλοι ανεξαιρέτως οι βουλευτές της νέας δημοκρατίας, με φαρδιές πλατιές τις υπογραφές όλων τους στα νομοσχέδια. Και αυτό το μέγεθος της υποτέλειας στο κόμμα τρομάζει. Είναι ένας απίστευτος οθωμανικός ραγιαδισμός, καλά κρυμμένος μέσα στο μεδούλι της ύπαρξής τους. Αυτοί δεν είναι ούτε καν φιλέλληνες. Ούτε καν συμπαθούντες τον τόπο τους. Αυτό μου είχε κάνει εντύπωση από τότε που άρχισα να διαβάζω τον κόσμο. Ο θαυμασμός των ξένων για αυτόν τον τόπο ακόμα και όταν τον εποφθαλμιούσαν κατακτητικά ή ιμπεριαλιστικά, προκαλούσε κραυγαλέα εντύπωση δίπλα στην μισερή διάθεση των ελλήνων πολιτικών για την χώρα τους. Όλους αυτούς, για να το πιάσουμε από την αρχή από την εναρκτήρια παιδεία, να τους χαίρονται οι γονείς τους πρώτοι από όλους, να τους καμαρώνουν οι γυναίκες τους και τα παιδιά τους στα πανεπιστήμια που σπουδάζουν και να είναι περήφανα για αυτούς. Να τους θαυμάζουν οι φίλοι τους, οι συγγενείς και οι γνωστοί τους στα υπουργεία και να τους χειροκροτούν για τα ανδραγαθήματά τους.
Είναι αυτά τα δυό εθνοκτόνα κόμματα , που τώρα ετοιμάζονται αυτοί οι ίδιοι νεοέλληνες εμπρηστές, σαν κοινοί συνεργάτες και συνένοχοι που είναι, να ξαναψηφίσουν για την υπόλοιπη καύση των δασών. Λέγοντας μάλιστα με την λογική του παμπουίνου που απευθύνεται στους πίθηκους, ΄΄μα εγώ για άλλο τους ψήφισα. Δεν ήξερα ότι θα κάψουν τα δάση, δεν ήξερα ότι θα κλείσουν τις παραλίες, ότι θα κάνουν αυτό και κείνο και το άλλο…΄΄ Και λένε όλοι ψέματα γιατί γνωρίζουν πολύ καλά για ποια ρουσφέτια και συμφέροντα τους ψηφίζουν. Τι ανταλλαγές και τι τράμπες θα κάνουν με την ψήφο τους.
Χώρα εμπρηστών. Χώρα κακομοίρηδων. Χώρα μπαγάσηδων.
Χώρα μπινέδων στη σκέψη. Δουλικά σαν από ταινίες στις αυλές των πασάδων. Έχουν αμειφθεί πανάκριβα οι ίδιοι για τα φιλέτα γης που άρπαξαν, ένας-ένας προσωπικά με το ονοματεπώνυμο τους, ως καταπατητές. Είδαμε πρόσφατα πόσοι αγανακτισμένοι παλιοί εμπρηστές και καταπατητές βγήκαν έντρομοι από τα αυθαίρετά τους που καίγονταν και κατηγορούσαν τους νέους μεταμοντέρνους εμπρηστές. Τι θέαμα, τι κατάντια, τι ντροπή λαού.
Επί τέλους πρέπει το γρηγορότερο πιά να σπάσει αυτό το απόστημα του ψέματος μέσα στο οποίο κολυμπάνε όλοι οι νεοέλληνες.
Και όχι μόνο γιαυτό, αλλά για κάθε έγκλημα που έχουν αποδυθεί τα τελευταία 30 σκοτεινά και ντροπιασμένα χρόνια. Γιατί πλέον εκεί που φτάσαμε δεν ξέρουμε ποιος είναι πιο δραστήριος καταστροφέας, οι κυβερνήσεις ή ο λαός. Αυτό είναι το υγιές ερώτημα. Από αυτό πρέπει να αρχίσουμε.
Είναι ακριβώς αυτό το θέμα που έχω ιεραρχήσει και εγώ στα κείμενά μου, θεωρώντας το κορυφαίο για να αρχίσουμε να ξανασυζητάμε χωρίς να κοροϊδευόμαστε και να υποκρινόμαστε τάχα τον διάλογο, ψάχνοντας δήθεν υπευθύνους εδώ και εκεί. Για να ξανανασάνουμε πάλι.
Και τέλος να προσθέσω τον άκρως επικίνδυνο και κοινωνιοκτόνο αριστερό λαϊκισμό του κ.κ.ε και του συνασπισμού, που από την εποχή του Κάρολου Μαρξ, κρατάει αλυσοδεμένη την κριτική των μαζών και των αρπαχτικών συντεχνιών, και ωσάν σιδερένια φτέρνα, συντρίβει τις πιο εμπνευσμένες φωνές του σοσιαλισμού, αρχίζοντας ιστορικά για όσους θυμούνται και ενδιαφέρονται, από τον Τζώρτζ Λούκας, την σχολή της Φρανκφούρτης, τον Κορνήλιο Καστοριάδη και βέβαια τον μεγάλο Γάλλο στοχαστή Μισέλ Φουκώ, που απελευθέρωσε την σκέψη, μιλώντας για την αλλοτρίωση του ανθρώπου, συνκρουόμενος με όλους τους μαρξιστές.
Μπορεί το κ.κ.ε, ο συνασπισμός και οι άλλες αριστερές ομάδες και σχολές, να μην μετείχαν σε αυτό το μακελειό και το μεγάλο φαγοπότι,
και ευτυχώς που κράτησαν και αντιστάθηκαν, όμως εμπόδισαν εξ ίσου τις μάζες, γιατί σε άμορφες μάζες επέλεξαν να διαμορφώσουν τον εαυτό τους, να γίνουν υπεύθυνες απέναντι στην ίδια την πολιτική και κοινωνική ύπαρξή τους, χαϊδεύοντας τα αυτιά τους για τα άκριτα δίκια τους, ως οι λιγότερο υπαίτιοι, ως οι τελευταίοι τροχοί της αμάξης. Αποτέλεσμα να εγκαθιδρυθεί μια νοοτροπία ασυλίας για τον μικρό καταπατητή, για τον μικρό οικοπεδοφάγο, για τον μικροκομπιναδόρο και δυνάστη της ζωής μας.
Όσο για την φημούμενη άποψη, περί ξένων μυστικών και άλλων υπηρεσιών που εμπρίζουν και αυτές παράλληλα, δεν θα διαφωνήσω αφού είναι καταφανές. Όμως αυτό δεν αλλάζει τίποτε. Γιατί ένας λαός που καίει μόνος του τον εαυτό του, φυσικό είναι στον καπιταλισμό να καλεί έτσι και ξένους εμπρηστές.
Φιλικά Νεφέστορας.
Υστερογράφημα.
Το κείμενο ετοιμαζόμουν να σας το στείλω ως σχόλιο, ώσπου με πρόλαβαν οι πανελλαδικές φωτιές προχτές. Τώρα όμως είναι δυστυχώς πιο ουσιώδες.