Παππού Duchamp μας έχεις καταστρέψει!

La folie des grandeurs! Ή, παππού Duchamp μας έχεις καταστρέψει

Αλλιώς πως ...l' art de la Appropriation. Η τέχνη του οικειοποιείσθαι το οτιδήποτε, στα καθ ' ημάς. Δηλαδή το να ακολουθείς το μάθημα του Pierre Menard όπως το δίδαξε ο Μπόρχες και να ξαναγράφεις αυτολεξεί τον Δον Κιχώτη. Σαν δικό σου! Ή να μετονομάζεις χρηστικά αντικείμενα όπως ο Duchamp ανάγοντας τα σε τέχνη. Η αποθέωση της μεταμοντέρνας συνθήκης δηλαδή σύμφωνα με την οποία τίποτε δεν είναι, δεν μπορεί να παραμένει αυθεντικό.
Εν προκειμένω ο πολυπράγμων όσο και αδίστακτος Richard Prince, της νεοϋρκέζικης γενιάς του '90, οικειοποιήθηκε την πασίγνωστη φωτογραφία - διαφήμιση με τον μάτσο καβαλάρη του Malborough και την επανεκτύπωσε με δική του υπογραφή δηλώνοντας έτσι πως δεν υπάρχει πρωτοτυπία και άρα αυθεντικότητα (copyright) στην τέχνη γενικά ... αλλά και στην τέχνη της φωτογραφίας ειδικότερα. Το καθετί είναι θέμα επανερμηνειών και αναδιαπραγμάτευσης καθώς τα σημαινόμενα βγάζουν συνεχώς τη γλώσσα - κυριολεκτικά - στα σημαίνοντα.
Όλα αυτά συνέβησαν το ευτυχές 1989 και ο Καβαλάρης του Prince προτάθηκε ως Untitled. Εφόσον στην εποχή της δεσποτείας των εικόνων τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Σαν να μην έφτανε αυτό, το οικειοποιημένο, επανασηματοδοτημένο έργο του  Prince πουλήθηκε σε δημοπρασία του 2005  στο ποσό των 1.200.000  $ ! Είδες η οικειοποίηση; 
Ο δυστυχής φωτογράφος της πρωτότυπης φωτογραφίας μήνυσε και ξαναμήνυσε  τον καλλιτέχνη αλλά το δικαστήριο τον δικαίωσε τελεσίδικα  με την αιτιολογία ότι έχουν διαγραφεί από αυτή την εικόνα τα αρχικά  διαφημιστικά σύμβολα. Δηλαδή πρόκειται πλέον για ένα ready made! Για ένα άλλο έργο. Που θα πει ότι η αμερικανική Δικαιοσύνη είναι ενήμερη των απόψεων του Duchamp! Και βέβαια πως δρα παράλληλα με την, σχεδόν μεταφυσική, νομοτέλεια της αγοράς η οποία, παντοδύναμη προς το παρόν, ξαναγράφει την Ιστορία των έργων της Τέχνης με αποκλειστική βάση την ονομαστική αξία τους. ( Σε τρόπον ώστε προς ώρας να γράφουν την ιστορία της τέχνης όχι οι ιστορικοί της αλλά οι τραπεζίτες και χρηματιστές ).
Τί θα μείνει στο τέλος από όλες αυτές τις ευρεσιτεχνίες που υποδύονται το έργο ... μετά το έργο;  Κατά τη γνώμη μου τίποτα αλλά και αυτό, δηλαδή η γνώμη μου, λίγη έχει σημασία!